فهیمه نوریان

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر شدت درد و استقامت تنه در کودکان و نوجوانان دارای کمردرد بود. ۳۰ دختر (۱۰-۹ سال) و ۳۰ دختر (۱۵-۱۴ سال) دارای کمردرد غیراختصاصی که شرایط ورود به تحقیق را داشتند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و آزمودنی های هر رده سنی به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. ابتدا شدت درد و استقامت عضلات تنه به ترتیب توسط مقیاس آنالوگ دیداری و تست های عملکردی مکگیل در تمامی گروه ها ثبت شد. سپس گروه های تجربی تمرینات ثبات مرکزی را طی هشت هفته و سه جلسه در هفته به طور منظم انجام دادند و در پس آزمون مجددا متغیرهای ذکر شده در تمامی گروه ها اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون آنالیزکوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش کاهش معنی داری در شدت درد (001/0P<) و همچنین افزایش معنی دار در میزان استقامت عضلات تنه (001/0P<) را در آزمودنی های گروه تجربی نشان داد. در تأثیر برنامه تمرینی بر شدت درد بین گروه های سنی کودک و نوجوان تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما در متغیر استقامت تنه بین دو گروه سنی تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0P<) که در گروه نوجوان نسبت به کودک با افزایش بیشتری همراه بود. با توجه به نتایج بدست آمده، انجام تمرینات ثبات مرکزی می تواند در کاهش درد و افزایش استقامت عضلات تنه در کودکان و نوجوانان دارای کمردرد مفید باشد. بنابراین پیشنهاد می شود از مزایای بالقوه این تمرینات در گروه های سنی مورد نظر استفاده شود.

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر کیفیت خواب و مهارت های روان شناختی ورزشکاران با رویکرد روانی-فیزیولوژیک بود. روش تحقیق نیمه تجربی و از نوع کاربردی، به صورت طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. آزمودنی های تحقیق 31 نفر از ورزشکارانی بودند که سابقه عضویت در یک تیم ورزشی را داشتند و معیارهای ورود به تحقیق را احراز کرده بودند. این آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جای گذاری شده و گروه آزمایش تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفت. دوره زمانی اجرای تمرینات نوروفیدبک شامل 3 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 45 دقیقه به مدت 2 ماه بود. این پروتکل به صورت دوقطبی در نقاط  C4-CZ  اجرا شد. مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ برای استخراج نیمرخ وضعیت خواب آزمودنی ها، و پرسشنامه OMSAT-3 و روش ELISA به منظور ارزیابی میزان استرس روانی-فیزیولوژیک استفاده شد. از روش آماری تحلیل کوواریانس و تی وابسته برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد تمرینات نوروفیدبک می تواند در جهت تعدیل میزان استرس و بهبود خواب ورزشکاران منشأ اثر باشد که این عامل تأثیر بسزایی در عملکرد ورزشکاران خواهد داشت.