بازپردازی مفهوم زیارت در نظام و تمدن اسلامی براساس جهان بینی توحیدی برآمده از مفهوم عهد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
از زیارت تعاریف متعددی صورت گرفته است. هدف این پژوهش بازپردازی مفهوم زیارت در جهان بینی توحیدی و برآمده از مفهوم عهد است. این پژوهش با روش تحلیل مفهومی و استدلال منطقی و نیز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت پذیرفته است. بنا بر آیات و روایات، یگانه هدف آفرینش بشر و غایت مسیر جامعه اسلامی رسیدن و دیدار الهی است و برای این هدف بهره مندی از آیات الهی به خصوص آیات خاص الهی مورد توجه است. حضور در جوار این آیات مایه رشد و تقرب انسان به حضرت حق می شود. زیارت به معنای روبه رو شدن با آیات خاص الهی جایگاهی ویژه در جهان بینی توحیدی و رسیدن جامعه به قرب الهی دارد. درواقع زیارت پدیده ای دوسویه است؛ بدین معنا که از یک سو زائر در مواجهه با اولیای الهی دین خود را عرضه می کند و از سوی دیگر با تجدید عهد الهی در برابر اولیاءالله، نسبت و جایگاه خود را در نظام هستی و جامعه اسلامی مشخص می کند. با تعریف جدید صورت گرفته از مفهوم زیارت، می توان این گونه نتیجه گرفت که در نظام اسلامی، زیارت نقشی بی بدیل برای رشد فرد و جامعه ایفا می کند؛ به گونه ای که هیچ یک از اعمال عبادی اجتماعی دیگر نمی توانند جایگزینی برای او باشند.