محسن شیرمحمدزاده

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پیشایندها و پیامدهای توانمندسازی روان شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان مبتنی بر مدل یابی معالات ساختاری بود.روش شناسی: جامعه آماری پژوهش همه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان های شمال غرب ایران بود (588 نفر) و از میان آن ها 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1997)، اعتماد سازمانی سید جوادین (1388)، رضایت شغلی برایفیلد و روتس (1951)، تعهد سازمانی مودی (1979)،  سبک رهبری باردنز و متزکانس (2000) و فرهنگ سازمانی نانچیان (1998) جمع آوری شد. پس از بررسی پایائی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، از همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج پژوهش، اعتماد سازمانی، فرهنگ سازمانی و رهبری به عنوان پیشایند و تعهد سازمانی و رضایت شغلی به عنوان پیامد توانمندسازی روان شناختی مورد تاکید است. بیشترین میزان همبستگی معنی دار بین رهبری با فرهنگ و کمترین میزان بین فرهنگ و توانمندسازی مشاهده شد(05/0>P). همچنین در مورد پیامدهای توانمندسازی روان شناختی نیز مسیر علی بین توانمندسازی با تعهد سازمانی و رضایت شغلی مثبت و معنی دار بود(05/0>P).نتیجه گیری: می توان گفت افزایش در نمرات رهبری، فرهنگ و اعتماد همراه با افزایش در احساس توانمندسازی کارکنان و افزایش در نمرات توانمندسازی همراه با افزایش در میزان تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان بود. بنابراین، افراد با ادراک رهبری سازمانی، فرهنگ سازمانی و اعتماد سازمانی بالا، احساس توانمندسازی بالایی را از خود در محیط کار نشان می دهند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نسبت انگشت دوم به چهارم و ژنوتیپ ژن مبدل آنزیم آنژیوتنسین با قدرت عضلانی در وزنه-بردارن تمرین کرده انجام شد. بدین منظور ترکیب بدن، قدرت یک ضرب، دو ضرب و مجموع آن در 18وزنه بردار شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (سن:8/2±2/23سال، قد:3/9±1/176سانتی متر، وزن:3/28± 9/97کیلوگرم) داوطلب حاضر در سوپر لیگ کشور که در خوزستان و در شرکت ملی نفت فعالیت می کردند، اندازه گیری شد. در جلسه دوم میزان پنج سی سی خون در وضعیت ناشتا گرفته شد تا ژنوتیپ های آنزیم مبدل آنژیوتنسین با استفاده از دستگاه PCR شمارش شوند. با بهره گیری از روش همبستگی ساده مشخص شد که بین نسبت انگشت دوم به چهارم (P=0.3)، ژنوتیپ ID (P=0.4) و DD (P=0.39) ژن مبدل آنزیم آنژیوتنسین با قدرت عضلانی ارتباط معناداری وجود ندارد. از طریق آزمون همبستگی سهمی و با حذف اثر وزن بدن بین ژنوتیپ ID (P=0.01) و DD (P=0.01) ژن آنزیم مبدل آنژیوتنسین با قدرت عضلانی ارتباط معناداری مشاهده شد. آزمون رگرسیون ساده به روش ورود نیز نشان داد که می توان مدلی را جهت برآورد قدرت عضلانی با استفاده از متغیرهای نسبت انگشت دوم به چهارم، توده خالص عضلانی و ژنوتیپ های ژن آنزیم مبدل آنژیوتنسین ارائه نمود. لذا با توجه به نتایج شاید بتوان از نسبت انگشت دوم به چهارم به عنوان فاکتوری در برنامه استعداد یابی فدراسیون وزنه برداری استفاده نمود. همچنین با توجه به ارتباط ژنوتیپ های ژن آنزیم مبدل آنژیوتنسین با قدرت عضلانی، شاید بتوان با پژوهش های وسیع تر بر سایر فواید بهبود در قدرت عضلانی بر سلامتی دست یافت.