محمدمهدی خیرخیز

ارتباط بین هم تیمی ها در ورزش های تیمی دارای ویژگی هایی است که می توان آن ها را با تجزیه و تحلیل شبکه های اجتماعی بررسی کرد. هدف مطالعه حاضر بررسی شاخص های عملکردی متمایزکننده پیروزی و شکست از طریق تحلیل شبکه اجتماعی در دو سطح میکرو (درجه مرکزیت، نزدیکی، میان گذری، بردار ویژه) و ماکرو (چگالی تیمی) بود؛ بر این اساس، 24 بازی تیم بسکتبال شیمیدر در رقابت های لیگ برتر بسکتبال ایران به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. این تیم متشکل از 12 بازیکن با میانگین سن 24 و انحراف معیار 5 ± بود که براساس شماره پیراهن شناسایی شدند. نتایج به دست آمده در هفته های منجر به پیروزی یا شکست تفاوت معنا داری را بین شاخص های درجه مرکزیت (001/0 P=، 95/12= (5،66)F) و بردار ویژه (025/0 P=، 77/2= (5،66)F) نشان داد (05/0P<). در تحلیل چگالی شبکه های موفق و ناموفق تفاوت معنا داری بین شبکه های مختلف تیمی مشاهده نشد (05/0P>). همچنین درمورد نقش متمایز عملکرد موفق و ناموفق و تأثیر آن بر شبکه کلی تیمی نتایج نشان داد که تنها در شاخص درجه مرکزیت (001/0 P=،13/197= (2،69)F) اختلاف معنا دار بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد، در بسکتبال درجه مرکزیت به موفقیت عملکرد تیم کمک می کند؛ چراکه بازیکنان توپ را به بهترین پخش کننده تیم پاس می دهند و سپس آن بازیکن تصمیم می گیرد توپ را به سمت کدام بازیکن به بهترین شکل هدایت کند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر افزایش فاصله توجه بیرونی بر فعالیت الکتریکی عضلات در پرتاب دارت بود. آزمودنی ها شامل 20 نفر پسر دانشجوی تربیت بدنی با دامنه سنی 24-19 سال دانشگاه خوارزمی بودند. در این پژوهش از تکلیف پرتاب دارت استفاده شد و دستورالعمل های مربوط به توجه شامل توجه بیرونی نزدیک (پرواز دارت) و توجه بیرونی دور (نقطه مرکز دارت) به شرکت کنندگان آموزش داده شد. آزمودنی ها در هر شرایط توجه، 24 کوشش را کامل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی هم بسته انجام گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد افزایش فاصله توجه بیرونی بر دقت اجرا تأثیر مثبت دارد خطای شعاعی P=0.003))، خطای متغیر دو بعدی (P=0.01)؛ اما در میزان فعالیت الکتریکی عضلات در دستورالعمل های مختلف توجه بیرونی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05.0< P). نتایج نشان داد دستورالعمل هایکانونتوجهبیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیکمنجر به دقتبیشترمی گردد ودر نتیجه، موجب عملکرد بهتریدرمهارتپرتاب دارت می شود. همچنین در شرایط مختلف توجه بیرونی، سطح بالاتری از نوفه (فعالیت عضلات) سیستم حرکتی در حین اجرا به وجود نمی آید که بتواند عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار دهد؛ بنابراین، دستورالعمل های توجه بیرونی مربوط به اثر حرکت هستند و تفاوتی در فعالیت عضلات ایجاد نمی کنند. با توجه به نتایج این پژوهش مربیان می توانند شاگردان خود را برای اجرای دقیق تر به سمت دستورالعمل توجه بیرونی دور سوق دهند.