نسرین زارعی

هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی دیدگاه های مجتبی بزرگ علوی و نجیب محفوظ به عنوان دو داستان نویس نامدار، در ارتباط با جنبه های منفی گسست روابط زناشویی و بزه های خانوادگی در آثار داستانی خود انجام شد. روش پژوهش: در تحقیق حاضر با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی، دیدگاه دو نویسنده در ارتباط با گسست روابط زناشویی و بزه های خانوادگی، بررسی و مقایسه می شود. یافته ها: خانواده یکی از اصلی ترین رکن ها در جامعه به حساب می آید و همه مردم شناسان و تحلیلگران جامعه بر لزوم حفظ و پایستگی آن تأکید کرده اند. با توجه به مهم بودن این مقوله، در گستره ادبیات داستانی هم شاهد بازتاب مسائل مرتبط با خانواده در دو وجه مطلوب و نامطلوب بوده ایم. بزرگ علوی و محفوظ با خلق شخصیت های گوناگون و برگزیدن شیوه-های متنوع روایی، به نقد و تبیین این مهم پرداخته اند. نتیجه گیری: به نظر می رسد فرهنگ مردسالار، کالا انگاری زنان، کاربست هژمونی خشن مردانه علیه زنان، نقش کلیشه ای زنان و وابستگی آنان به مردان، به عنوان دلایل اصلی گسست روابط زناشویی و بزه های خانوادگی در این داستان ها مطرح شده است.

این مقاله با نگاهی به نسل های مختلف تجربه شده شهر هوشمند در جهان، به دنبال شاخص ها و ویژگی های شهر هوشمند مطلوب ایرانی جهانی بوده است که چون در تاریخ ایران، سه نسل شهرهوشمند با عنوان شار تجربه شده است، آن را شهر هوشمند شاری نامیده ایم که شار هم به معنای «شهر و تمدن» است و هم سرواژه ۴ مفهوم است که ارکان شهر شاری پیشنهاد شده این پژوهش هستند. از طریق یک مطالعه چند ساله داخلی و بین المللی، ۵۳داناوری یا دانش و فناوری با ۹۹ ویژگی و شاخص شاری استخراج شده است تا بتوان از طریق به کارگیری و پیاده سازی آن ها « شهر مطلوب نجات دهنده یا دست کم کاهنده مشکلات انسان معاصر و زندگی شهری » را شکل داد؛ یعنی « شهر هوشمند شاری». یافته های این نوشتار از طریق روش شناسی داده بنیاد یا جی تی و به شکل آمیخته و با جامعه آماری ۴۸ نفر از خبرگان داخلی در بخش کیفی، و ۴۰۰ نفر از متخصصان حوزه فناوری و مدیریت شهری در بخش کمی، به دست آمده است. در پایان نیز پایایی یافته ها از طریق فوکوس گروپ یا گروه کانونی، راستی آزمایی شده است.

هدف از این مقاله اندازه گیری میزان همکاری در انجام تحقیقات و تألیفات علمی گروه های آموزشی دانشگاه کردستان و بررسی رابطه آن با عواملی چون نوع و درجه تألیف و دانشکده است. پس از بررسی تألیفات اساتید دانشگاه کردستان در سال ۱۳۸۷ هجری شمسی و 2008 میلادی و محاسبه ضریب همکاری، مشاهده گردید که بیشترین ضریب همکاری مربوط به مقاله های چاپ شده در مجلات با درجه ISI و کم ترین آن مربوط به مقاله های چاپ شده در مجلات بدون درجه علمی است و همچنین با افزایش ضریب همکاری گروه ها، تعداد مقاله های چاپ شده توسط همکاران گروه نیز افزایش یافته است. ضریب همکاری در گروه های آبیاری، علوم دامی و زیست شناسی بیشترین و ضریب همکاری در گروه های معماری، جغرافیا و ادبیات فارسی کم ترین است؛ دانشکده کشاورزی بیشترین ضریب همکاری و دانشکده ادبیات کم ترین ضریب همکاری را داشتند.