حمیدرضا گوهر رستمی

اولین مرحله در توسعه ورزش در سطح ملی، ایجاد سیستم ورزش اثربخش است که در این سیستم افراد، گروه ها و سازمان هایی فعالیت می کنند؛ بنابراین تعیین و تجزیه و تحلیل ویژگی های آن ها برای پاسخ گویی به تقاضای آن ها به عنوان ذی نفعان ورزش در قالب مدیریت ذی نفعان مطرح می شود. این تحقیق با هدف تعیین ذی نفعان ورزش ملی و ارزیابی اهمیت این ذی نفعان انجام شد. جامعه آماری کارشناسان وزارت ورزش و جوانان هستند که بر اساس آمار موجود تعداد آن ها در حدود 166 است و تمامی آن ها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اطلاعات فردی کارشناسان و منافع و قدرت ذی نفعان بر اساس طیف لیکرت ارزیابی شد. نتایج تحقیقات نشان می دهد در میان ذی نفعان وزارت ورزش، فدراسیون های ملی بیشترین منافع (26/4) و داوطلبان کمترین منافع (21/2) را از وزارت ورزش می برند. همچنین کمیته ملی المپیک بیشترین قدرت (56/3) و داوطلبان (27/2) کمترین قدرت را در به دست آوردن منافع خود از وزارت ورزش و جوانان دارند. براساس ماتریس مندلو که ابزاری برای مدیریت ذی نفعان و اجرای استراتژی مدیریتی مناسب برای آن هاست، بیشتر ذی نفعان وزارت ورزش دارای منافع و قدرت کم هستند و تنها هیئت های ورزشی در طبقه قدرت کم و منافع زیاد جای گرفتند و تعدادی از ذی نفعان که ذی نفعان ورزشی و اولیه وزارت بودند در طبقه منافع و قدرت زیاد جای گرفتند. همچنین بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل عاملی، ذی نفعان بر حسب قدرت و منافع به چهار گروه دسته بندی شدند. از نتایج تحقیق می توان برای به-کارگیری استراتژی های ارتباطی و رفتارهای سازگاری به منظور پاسخ گویی به تقاضای مختلف و متضاد استفاده کرد. نتایج تحقیق در ایجاد سیستم ورزش اثربخش تر نقش آگاهی دهنده برای وزارت ورزش و جوانان دارد که مسئول ورزش ملی است.

هدف: توسعه ورزش ملی نیازمند همکاری و حمایت ذینفعان درگیر در ورزش ملی است تا بتوان برنامه های توسعه ورزش را به وسیله این ذینفعان اجرا کرد، ولی سازمان ها در این مورد با چالشی به نام مشروعیت سازمانی مواجه هستند و این تحقیق با هدف طراحی الگوی تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام گرفت. بر این اساس، مصاحبه ساختارمندی با 22 نفر از مدیران و متخصصان ورزشی برای طراحی مدل مفهومی تحقیق انجام شد. روش نمونه گیری در این تحقیق طبقه ای است که دو طبقه از ذینفعان اولیه (فدراسیون های ورزشی) و ذینفعان ثانویه (بخش خصوصی درگیر در ورزش) انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته ای با روایی و پایایی مورد تایید بین نمونه ها توزیع و جمعاً 366 پرسشنامه جمع آوری شد. از معادلات ساختاری برای طراحی الگوی تحقیق استفاده شد.یافته ها: یافته های حاصل از آزمون فرضیه نشان می دهد که قابلیت مدیریت ذینفعان (001/0=p، 80/0=ß)، ساختار ارگانیک (001/0=p، 29/0=ß) و فرهنگ منعطف (001/0=p، 32/0=ß)) بر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان تاثیر معنی داری دارد، ضمناً فرهنگ منعطف (001/0=p، 46/0=ß) و ساختار ارگانیک (001/0=p، 33/0=ß) نیز بر قابلیت مدیریت ذینفعان تاثیر معنی داری داشت. همچنین تاثیر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان بر مشروعیت سازمانی نیز معنی دار بود (001/0=p، 59/0=ß).نتیجه گیری: روابط موجود بین متغیرها با استفاده از نتایج معادلات ساختاری، نشان می دهد که عوامل زمینه ای سازمان (فرهنگ منعطف، ساختار ارگانیک) بر تامین منافع ذینفعان تاثیر مثبت و معنی داری ندارد. به طور کلی، نتایج و خروجی های مدل نهایی می تواند فهم بهتری از چگونگی تاثیرگذاری متغیرهای تحقیق برای تامین منافع ذینفعان ایجاد کند.

سازمان های موفق برای رضایتمندی کامل مخاطبان خود به دنبال بررسی و درک کامل انتظارات آن ها هستند. هدف این تحقیق تعیین انتظارات شرکت کنندگان ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری تهران با مطالعه موردی منطقه 6 است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- پیمایشی است. روش گردآوری داده ها، میدانی و ابزار تحقیق، پرسشنامه (83/0=α) است. جامعه آماری تحقیق، افراد شرکتکننده در ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری منطقه 6 تهران بودند (500 نفر) و نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد (191 نفر). یافته ها نشان داد محیط فیزیکی، بیشترین و هویت ایستگاه تندرستی، کمترین انتظار آن ها از ایستگاه بوده است. آزمون t مستقل بین میانگین کمترین انتظارات زنان و مردان و مجرد و متأهل تفاوت معنی داری نشان نداد. همچنین آزمون آنووای یک طرفه، به جز گروه های سنی متفاوت، در گروه های دیگر بر اساس تحصیلات، شغل، سابقه حضور و دفعات حضور در ایستگاه تندرستی تفاوت معنی داری بین میانگین انتظارات آن ها نشان نداد (05/0=α). با توجه به نتایج میتوان گفت که «محیط فیزیکی» شامل: تمیزی، راحتی و امنیت از جمله مواردی بودند که مسئولان، باید به آن ها توجه ویژه داشته باشند.

هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه رضایت مندی مشتریان باشگاه های بدنسازی خصوصی و دولتی شهر تهران بود. در سازمان های موفق، رضایت مشتری، به عنوان یکی از معیارهای موفقیت در نظر گرفته می شود. این سازمان ها به شدت بر روی بهبود فعالیت هایی که موجب افزایش رضایت مندی مشتریان می شود، سرمایه گذاری می کنند. بنابراین ایجاد و پیاده سازی سیستم های اندازه گیری و پایش رضایت مشتری، مهم ترین امر در بهبود عملکرد از نیازهای اساسی سازمان های امروزی به شمار می رود. جامعه آماری مورد بررسی در این پژوهش، مشتریان باشگاه های بدنسازی خصوصی و دولتی مردان شهر تهران بودند که دست کم شش ماه سابقه فعالیت ورزشی داشتند. نمونه آماری 481 نفر از مشتریان بودند که به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه به همراه پرسشگر بود. بررسی یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری در رضایت کلی مشتریان باشگاه های بدنسازی خصوصی و دولتی وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری در رضایت مشتریان از عوامل اجتماعی، تجهیزات، کیفیت رفتار کارکنان، برنامه های تمرینی و شهریه در باشگاه های خصوصی و دولتی وجود دارد و تفاوت معنی داری در رضایت مشتریان از عامل سلامت در باشگاه های خصوصی و دولتی مشاهده نشد.