عادله اسماعیلی

استفاده از فناوری در یادگیری واژگان زبان انگلیسی برای اهداف آکادمیک (EAP) با هدف تقویت دانش واژگان دانشگاهی زبان آموزان و فراهم کردن دسترسی به طیف گسترده ای از محتوای آموزشی صورت می گیرد، زیرا چنین رویکردی شرایطی ارزشمند و انعطاف پذیر برای یادگیری ایجاد می کند. این پژوهش با هدف گسترش دامنه واژگان زبان آموزان از طریق استفاده از اپلیکیشن کوئیزلت در مدرسه بین المللی کمبریج در ایران و با بهره گیری از روش ترکیبی در این مدرسه و کالج سفارت پاکستان در تهران (وابسته به دانشگاه کمبریج) انجام شده است. هفتاد دانشجو از رشته های پزشکی و بازرگانی در سطوح O1، O2، O3 و A2 برای استفاده از برنامه کوئیزلت در کلاس های زبان تخصصی با هدف بهبود واژگان آموزش دیدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه، مصاحبه، پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میان نتایج پیش آزمون و پس آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد و زبان آموزان رضایت خود را از به کارگیری فناوری در کلاس ها اعلام کردند، چراکه این روش فرایند یادگیری را آسان تر و بهره وری را افزایش داده بود. استفاده از این اپلیکیشن به عنوان یک ابزار فناورانه، فرصت مناسبی را برای زبان آموزان فراهم کرد تا راهبردهای مرتبط با یادگیری را انتخاب و در تولید زبانی خود، به ویژه در نگارش متون تخصصی، به کار گیرند. افزون بر این، چنین شیوه آموزشی با بازخورد مثبت زبان آموزان همراه بود و به همکاری بیشتر آنان منجر شد. بنابراین، مدرسان زبان در مدارس کمبریج باید بر واژگان دانشگاهی تأکید کنند و این تأکید باید در طول فرایند تحصیلی زبان آموزان ادامه یابد.

بخش دامپروری به عنوان زیر بخشی مهم از کشاورزی، همانند سایر فعالیت های کشاورزی، در تولید و فروش با مخاطره مواجه است. به دلیل اهمیت این بخش در سامانه های تغذیه ای دنیا و بمنظور تداوم فعالیت های تولیدی، لازم است دامپروران با بکارگیری روش های مناسب مهار و مدیریت خطر، مورد حمایت قرار گیرند. یکی از روش های متداول و مرسوم در مدیریت ریسک استفاده از پوشش های بیمه ای است. آنچه که در این بین مهم است چگونگی رویارویی گروه های هدف با این سامانه حمایتی است. در این مقاله، بمنظور تعیین و بررسی عامل های موثر بر پذیرش بیمه ی دام از سوی دامداران شهرستان کرمان، تعداد 114 دامدار در سال 1387 به گونه ی تصادفی انتخاب و وضعیت آن ها تحلیل شده است. ابتدا با استفاده از شبکه ی عصبی مصنوعی، مولفه های تأثیرگذار بر رفتار دامداران شناسایی و سپس اثر نهایی مربوط به متغیرهای تعیین شده به وسیله ی شبیه لاجیت تجزیه و تحلیل شده است. خروجی های مربوط به شبکه ی عصبی نشان داد که نوع دامداری، سطح سواد، سابقه ی کار، تعداد دام ها، سن، مشاغل جانبی و درآمد سال گذشته، متغیرهای تأثیرگذار بر رفتار دامداران می باشند. نتایج بدست آمده از برآورد شبیه لاجیت بیانگر مثبت بودن تأثیر سطح سواد، سابقه ی کار و تعداد دام ها در پذیرش بیمه و منفی بودن تأثیر نوع دامداری، سن، مشاغل جانبی و درآمد سال گذشته در پذیرش بیمه است. با توجه به نتایج بدست آمده، پیشنهاد می شود به دلیل تمایل بیش تر دامداری های صنعتی در استفاده از بیمه، توسعه ی واحدهای کوچک در شهرستان کرمان مورد توجه قرار گیرد. هم چنین، از فعالان جوان و تحصیل کرده در بخش دامپروری شهرستان، به دلیل تمایل بیش تر به پذیرش نوآوری هایی از قبیل بیمه، حمایت گردد.