تبیین مفهوم «صمیمیت فضا» و مؤلفه های آن
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: جهان امروز جهان تحول و دگرگونی ها است و یکی از دگرگونی های عصر حاضر در مفاهیمی چون جامعه اطلاعاتی، ارتباطی و فعالیت های مشارکتی و جمعی رخ داده است. که این موضوع در زمینه طراحی و شهرسازی گاهی موجب سردرگمی در تعیین راه حل ها می شود. لذا توجه به مقوله رضایتمندی و دوام حضور شهروندان از عناصر اصلی همبستگی اجتماعی است. بر این اساس، توجه به تحولات دنیای طراحی، دیدگاه های امروز و دستاوردهای جدید و به دنبال آن یافتن مفاهیم و رویکردهای مؤثر و پایدار موجود در فضای معماری برای رهایی از پیچیدگی ها می تواند راه حلی منطقی باشد. هدف: هدف اصلی پژوهش یافتن معیاری برای حل سردرگمی ها در طراحی فضاهای جمعی، در جهت ارتقاء کیفیت فضا و افزایش تعاملات است و"صمیمیت فضا" به عنوان معیاری جدید در مطلوبیت فضاهای جمعی تبیین می گردد.سؤال: بنابراین سؤال اصلی پژوهش این است که صمیمیت فضا و عوامل مؤثر برآن چیست و چگونه می تواند بر ایجاد تعاملات در فضاهای جمعی مؤثر باشد؟ روش تحقیق: روش پژوهش به صورت کیفی، با تحلیل مفهوم صمیمیت در حوزه روانشناسی و تعمیم آن به حوزه فضا و معماری انجام شده است. بر این اساس، مفهوم صمیمیت فضا بر مبنای نظریات روان شناسی و معماری، تعریف و طبقه بندی می شود و رابطه آن با انسان، روش زندگی جمعی و نحوه تعامل با محیط معماری و خصیصه های فرهنگی پیرامونش تبیین می شود.نتیجه گیری: نتایج اصلی این پژوهش نشان می دهد که مفهوم صمیمیت فضا به واسطه توانایی در ارائه راهکارهای مؤثر در زنده سازی فضای شهری و افزایش تعاملات اجتماعی، نقش مهمی در شکل گیری و افزایش کیفیت فضاهای جمعی دارد. صمیمیت فضا حاصل ارتباطی عمیق است که میان فضا با انسان شکل می گیرد و به عنوان ویژگی در فضا به واسطه تعلق پذیری، خوانایی و راحتی (دنجی)، در مخاطبان ایجاد می گردد و منجر به ارتقاء تعاملات میان افراد و فضا می شود.Explaining the Concept of "Intimacy of space" and Its Components
Problem Statement:The modern world is a realm of transformation and change. One such shift in contemporary times is reflected in concepts like the information society, communication, and participatory activities. These developments can occasionally lead to confusion in finding appropriate solutions within the fields of design and urban planning. Consequently, focusing on the satisfaction and sustained presence of citizens is a crucial element of social cohesion. In this context, paying attention to the evolution of design paradigms, contemporary perspectives, and emerging innovations, as well as identifying effective and sustainable approaches within architectural spaces, can serve as a logical solution to overcome complexities.Objective:The primary objective of this research is to establish a criterion for resolving uncertainties in designing collective spaces, aimed at enhancing spatial quality and increasing social interactions. "Intimacy of space" is proposed as a novel criterion for assessing the desirability of collective spaces.Research Question:The central question of this research is: What is Intimacy of space , what factors influence it, and how can it contribute to fostering interactions in collective spaces?Research Methodology:The study employs a qualitative approach, analyzing the concept of intimacy within the field of psychology and extending it to the realm of space and architecture. Based on this, the concept of Intimacy of space is defined and categorized through psychological and architectural theories. Its relationship with humans, collective lifestyles, interaction with architectural environments, and surrounding cultural attributes is also explored.Conclusion:The primary findings of this research indicate that the concept of Intimacy of space , through its ability to offer effective solutions for revitalizing urban spaces and promoting social interactions, plays a significant role in shaping and enhancing the quality of collective spaces. Spatial intimacy arises from a profound connection between space and its users and manifests as a spatial characteristic through attributes such as sense of belonging, legibility, and comfort (coziness). This, in turn, fosters interactions between individuals and their environment.
تبلیغات
