شناسایی موانع و ارائه راهکارهای توسعه کارآفرینی ورزشی در استان سمنان: مطالعه ای کیفی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: در ورزش، فرصت های بی شماری نهفته است و بهره برداری از این فرصت ها، مستلزم وجود افراد خلاق و نوآور و برخورداری از زیرساخت و زمینه مناسب برای بروز و ظهور فعالیت های کارآفرینانه می باشد. از جمله دانش های کاربردی که اخیراً در حوزه علوم ورزشی مطرح شده و قابلیت های آن به عنوان یکی از شاخه های علوم ورزشی مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران قرار گرفته، کارآفرینی ورزشی است. کارآفرینی ورزشی در سالیان اخیر از رشد سریعی برخوردار بوده و شامل استفاده از دانش فنی، دانش مدیریت کسب وکار، نوآوری، خلاقیت و ریسک پذیری برای ارائه محصولات و خدمات جدید در حوزه ورزش می باشد. ارائه محصولات و خدمات جدید، فرآیندهای جدید، ساختارها و رویکردهای جدید اداری و توسعه کسب وکارهای جدید، از جمله بارزترین نوآوری های قابل طرح در حوزه ورزش است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع و راهکارهای توسعه کارآفرینی ورزشی در استان سمنان به انجام رسید. روش شناسی: این پژوهش با استفاده از پارادایم کیفی و با رویکردی اکتشافی انجام شده و مشارکت کنندگان آن شامل صاحب نظران حوزه کارآفرینی ورزشی، برنامه ریزان و مدیران دستگاه های فعال در سازمان های ورزشی و صاحبان کسب وکارهای شناخته شده به عنوان کارآفرین ورزشی در استان سمنان بودند. نمونه گیری از آن ها به روش هدفمند انجام شد. برای گردآوری داده ها، مصاحبه عمیق با 15 نفر از خبرگان و صاحب نظران صورت گرفت و مصاحبه با آن ها تا جایی ادامه پیدا کرد که اشباع نظری حاصل شد. برای تحلیل داده ها از دو روش در فرآیند تحقیق استفاده شد. در گام اول، مبانی نظری و پیشینه پژوهش به طور عمیق بررسی شد. بدین منظور از روش مرور متون استفاده گردید و مؤلفه ها و متغیرهای مرتبط با توسعه کارآفرینی ورزشی در متون علمی شناسایی شدند و گام دوم، با هدف شناسایی مؤلفه ها و متغیرهای حاصل از مصاحبه با خبرگان و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و از طریق فرآیند کدگذاری طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی، انجام گرفت. تأمین روایی و پایایی یافته ها نیز از طریق تکنیک کنترل اعضا، مثلث سازی و خودبازبینی محقق در طی فرآیند جمع آوری و تحلیل داده ها، حاصل شد. یافته ها: در مرحله کدگذاری باز، تعداد 424 کد شناسایی شد. سپس در فرآیند کدگذاری محوری، با بررسی دقیق تر کدهای شناسایی شده، کدها تجمیع و دسته بندی شدند و 44 کد محوری به دست آمد. پس از دسته بندی، تجمیع و تقلیل کدها، در نهایت 10 مورد به عنوان مهم ترین موانع توسعه کارآفرینی ورزشی در استان سمنان شناسایی و مدلی سه بُعدی که شامل ابعاد فردی-رفتاری، ساختاری-مدیریتی و محیطی-زمینه ای است، طراحی شد. موانع اصلی توسعه کارآفرینی ورزشی در استان سمنان را می توان در حوزه های ده گانه شامل فقدان توانایی های کارآفرینانه فردی، نبود برنامه برای توسعه و توانمندسازی افراد، فقدان مهارت های تخصصی کارآفرینانه، فقدان بازاریابی و توسعه محصول، کمبود تعامل و روابط برون سازمانی، ضعف فناوری و انتقال تکنولوژی، فقدان فرهنگ کارآفرینی، نقصان در سیاست گذاری، شرایط نامناسب محیط کسب و کار و کمبود حمایت مالی و تقویت زیرساخت ها برشمرد. نتیجه گیری/ دستاوردها: نتیجه این پژوهش، طراحی مدلی سه بعدی از موانع توسعه کارآفرینی ورزشی در استان سمنان بود. در سطح موانع فردی-رفتاری، برای توسعه کارآفرینی ورزشی می توان پیشنهادهایی از جمله آموزش و توسعه نیروی انسانی توانمند، بهبود کیفیت منابع انسانی، ایجاد نگرش های کارآفرینانه، مشاوره تخصصی برای تشخیص و بهره برداری از فرصت های کارآفرینانه و ارتقاء ویژگی های کارآفرینانه اشاره نمود.Identifying Obstacles and Providing Solutions for the Development of Sports Entrepreneurship in Semnan Province: A Qualitative Study
Introduction : There are countless opportunities in sports, and taking advantage of these opportunities needs creative and innovative people and the availability of the right infrastructure and context for the emergence of entrepreneurial activities. Sports entrepreneurship is one of the applied knowledge that has recently been proposed in the field of sports science and its capabilities have been noticed by researchers and policymakers as one of the branches of sports science. Sports entrepreneurship, which has enjoyed rapid growth in recent years, includes the use of technical knowledge, business management knowledge, innovation, creativity, and risk-taking to provide new products and services in the field of sports. Providing new products and services, new processes, and new administrative structures and approaches, coupled with developing new businesses, are among the most obvious innovations in the field of sports. Accordingly, the present research was carried out to identify the barriers and approaches to developing sports entrepreneurship in Semnan province.
Methodology : This research was conducted using the qualitative research paradigm with an exploratory approach. The statistical population included sports entrepreneurship experts, planners and managers of sports organizations, and business owners with reputations as sports entrepreneurs in Semnan province. The sample was taken purposively. Data were collected through interviews with 15 experts. The interviews continued until theoretical saturation. Data were analyzed by two methods in the research process. First, the theoretical framework and literature were reviewed in depth to identify components and variables related to sports entrepreneurship development in the scientific literature. Second, the interviews were subjective to qualitative content analysis by coding, including open, axial, and selective coding, to extract components and variables. The validity and reliability of the findings were ensured through the member control technique, triangulation, and researcher's self-review during the process of data collection and analysis.
Findings : In the open coding step, 424 codes were identified. Then, in the axial coding step, they were examined in more detail and were aggregated and categorized into 44 axial codes. After categorizing, summarizing, and reducing the codes, 10 cases were finally identified as the most important obstacles to the development of sports entrepreneurship in Semnan province, and a three-dimensional model was designed including individual-behavioral, structural-management, and environmental-contextual dimensions. The main obstacles to the development of sports entrepreneurship in Semnan province can be divided into ten areas, including the lack of individual entrepreneurial abilities, the lack of a plan for the development and empowerment of people, the lack of specialized entrepreneurial skills, the lack of marketing and product development, the lack of interaction and external relations, weak technology and technology transfer, lack of entrepreneurial culture, lack of policy-making, inappropriate conditions of the business environment, and the lack of financial support and infrastructure strengthening.
Conclusion/ Implications : This research designed a three-dimensional model of the obstacles to sports entrepreneurship development in Semnan province. At the level of individual barriers (behavioral, content) for the development of sports entrepreneurship, suggestions can be made such as training and developing capable human resources, improving the quality of human resources, creating entrepreneurial attitudes, providing expert advice to identify and exploit opportunities, and promoting entrepreneurial characteristics.
تبلیغات
