واکاوی جنبه های کاهشی و افزایشی استفاده چت بات های هوش مصنوعی و کاربرد چندگانه آن ها در آموزش عالی با رویکرد پساپدیدارشناسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: امروزه هوش مصنوعی نقش مهمی در آموزش عالی ایفا می کند. هدف این پژوهش بررسی تجارب دانشجویان در استفاده از چت بات های هوش مصنوعی است و تلاش می کند تا درک بهتری از نحوه شکل گیری این تجارب و تاثیرات آن بر فرایند یادگیری و تعاملات آموزشی ارائه دهد. روش شناسی: طرح پژوهش کیفی از نوع پساپدیدارشناسی و روش نمونه گیری هدفمند از نوع معیار بود. پس از مصاحبه با 15 دانشجو، مصاحبه با اشیاء و مشاهدات پژوهشگران، داده ها بر اساس مفاهیم پساپدیدارشناسی (وساطت فناورانه، کاربرد های چندگانه فناوری و روابط چهارگانه) و با استفاده از روش تحلیل مضمون و نرم افزار MAXQDA2020 تحلیل شد. یافته ها: از منظر ساختارهای افزایشی، چت بات های هوش مصنوعی سبب صرفه جویی در زمان، بهبود کیفیت نوشته ها، کاهش هزینه ها، دریافت پاسخ های فوری و بازخورد سریع شده اند. در مقابل ساختارهای کاهشی شامل ارجاع به منابع غیرواقعی، گنجاندن مطالب نادرست در متون و انجام نادرست مقالات، تضعیف اصالت نوشته ها، کاهش مسئولیت پذیری، کم شدن تعاملات انسانی، تنبلی و افت تفکر انتقادی بود. همچنین بر اساس یافته ها، روابط مختلفی نظیر غیریت و تجسد بین دانشجویان و چت بات های هوش مصنوعی شکل می گیرد. نتیجه گیری و پیشنهادها: چت بات ها جنبه های افزایشی مفیدی برای آموزش عالی به ارمغان آورده اند. با این حال، اساتید و دانشجویان باید به جنبه های منفی و محدودیت های آن توجه کنند تا بتوانند به شیوه ای مؤثرتر از این فناوری در فرآیند آموزش و یادگیری بهره برداری کنند. نوآوری و اصالت: برای نخستین بار تجربه زیسته دانشجویان از چت بات های هوش مصنوعی با استفاده از رویکرد پساپدیدارشناسی تحلیل می شود و هم زمان دلالت های این تجربه بر مؤلفه های برنامه ریزی آموزشی نیز استخراج می گردد.An Analysis of the Diminishing and Expanding Aspects of AI Chatbot Usage and Their Multifaceted Applications in Higher Education from a Post-Phenomenological Perspective
Aim: Today, artificial intelligence plays a significant role in higher education. The aim of this study is to deeply explore students’ experiences in using AI-powered chatbots and to provide a better understanding of how these experiences are formed and how they influence the learning process and educational interactions. Methodology: The research design was qualitative and based on a post-phenomenological approach, using purposive criterion sampling. After conducting interviews with 15 students, along with object interviews and researchers' observations, the data were analyzed based on post-phenomenological concepts—technological mediation, multistability of technology, and the fourfold relations—using thematic analysis and MAXQDA 2020 software. Results: From the perspective of additive structures, AI chatbots have led to time-saving, improved writing quality, reduced costs, instant responses, and rapid feedback. In contrast, the subtractive structures include referencing non-existent sources, inserting inaccurate content into texts, incorrect completion of assignments, weakening the originality of writing, reduced sense of responsibility, decreased human interaction, increased laziness, and a decline in critical thinking. Additionally, based on the findings, various types of relationships—such as alterity and embodiment—emerge between students and AI chatbots. Conclusions and suggestions: Chatbots have brought valuable additive aspects to higher education. However, instructors and students need to be mindful of their negative aspects and limitations in order to make more effective use of this technology in the teaching and learning process. I nnovation and originality: For the first time, students' lived experiences with AI chatbots are analyzed using a post-phenomenological approach, while simultaneously exploring the implications of these experiences for the components of educational planning.
تبلیغات
