بررسی سودگرایی به مثابه اخلاق استعمار (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
استعمار، به عنوان پدیده ای پیچیده و چندوجهی، گاه با اتکا به انگاره های فلسفی و ایدئولوژیک مشروع و موجه انگاشته شده است. این مقاله با رویکردی تحلیلی۔انتقادی، به نقش و نفوذ نگاه سودگرایانه در مشروعیت بخشی به استعمار اختصاص یافته است. هرچند سودگرایی ربط و ارتباط ضروری و مفهومی با استعمار ندارد، اما به لحاظ تاریخی، تقریرهای سنتی یا سطحی انگارانه از سودگرایی و نیز ملاحظات پدرسالارانه و قوم مدارانه سرآمدان سودگرایی، بسترساز توجیه اخلاقی استعمار بوده اند و مفاهیمی چون «شادکامی جمعی»، «پیشرفت تمدنی» در چارچوب سودگرایی، در عمل، در خدمت مشروعیت بخشی به سلطه و استعمار درآمدند. در این رویه و رهیافت، استعمار نه تنها در تقابل و تعارض با سودگرایی نبود، بلکه در اِطار «اصل سود» بازتعریف شد و مصداق بارز بیشینه کردن سود سرجمع انگاشته می شد. در این مقاله، با تأکید بر شکاف میان ظرفیت های انتزاعی سودگرایی و کاربست تاریخی آن، ساده انگاری در درک «اصل سود» و پیشفرض های قوم مدارانه، را از عوامل اساسی توجیه استعمار و همگرایی عملی سودگرایی و استعمار انگاشته شده است. این مقاله - از منظری انتقادی و تحلیلی - به پیوند تاریخی میان سودگرایی کلاسیک و استعمار می پردازد و به تأمل در مسئولیت های اخلاقی در مواجهه با قدرت و سلطه فرا می خواند.Utilitarianism as the Ethics of Colonialism
This article critically examines the role of utilitarian philosophy in legitimizing colonialism, a multifaceted historical phenomenon often justified through ideological and philosophical frameworks. While utilitarianism does not inherently entail colonialism, historical interpretations of utilitarianism—marked by simplistic understandings and paternalistic, ethnocentric assumptions by its proponents—have facilitated moral justifications for colonial domination. Concepts such as "collective happiness" and "civilizational progress" within utilitarian thought were co-opted to rationalize imperial rule. Rather than conflicting with utilitarianism, colonialism was reframed within the "principle of utility" as a means to maximize overall benefit. Highlighting the gap between utilitarianism’s abstract potential and its historical application, this study identifies reductive interpretations of the "principle of utility" and ethnocentric biases as key factors in aligning utilitarianism with colonial practices. Through a critical-analytical lens, the article explores the historical convergence of classical utilitarianism and colonialism, urging reflection on the ethical responsibilities tied to power and domination.







