بازخوانی واقع گرایی و ناواقع گرایی در پرتو یافته های علوم اعصاب شناختی از منظر ریچارد جویس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مناقشه واقع گرایی و ناواقع گرایی یکی از مهم ترین مسائل اساسی فرااخلاق بوده و هست. در این میان عقل گرایی به عنوان نماینده تمام قد واقع گرایی و احساس گرایی به عنوان نماد اصلی ناواقع گرایی معرفی شده اند. یکی از عرصه های نوین که در این مناقشه می تواند نقش ایفا کند علوم اعصاب سناختی است که با بررسی تجربی کارکرد عقل و احساس در جریان قضاوت و عمل اخلاقی، ممکن است به نفع یا بر ضد هریک از این دو وارد میدان شود. ریچارد جویس کسی است که تلاش کرده نشان دهد این یافته ها نه از احساس گرایی حمایت کرده و نه به عقل گرایی خدشه جدی وارد می کند. او با بررسی انواع عقل گرایی، به حملات منتقدان پاسخ می دهد. در این میان مباحث جاناتان هاید و جاشوا گرین به عنوان مدافعان احساس گرایی و در نتیجه ناواقع گرایی تحت یافته های علوم اعصاب شناختی از یک سو و تحلیل های جویس از امکان پایبند ماندن به واقع گرایی از مسیر عقل گرایی باب جدیدی را برای ابراز روایتی برساخت گرایانه از واقع گرایی می دهد که اتفاقا با دیدگاه فیلسوفان مسلمان (یا حداقل برخی از آنان) بسیار سازگار است.Reconsidering Moral Realism and Unrealism in Light of Cognitive Neuroscience Findings: Richard Joyce’s Perspective
The conflict between realism and non-realism was and is one of the most important fundamental issues of metaethics. In the meantime, rationalism has been introduced as the full representative of realism and emotionalism as the main symbol of unrealism. One of the new fields that can play a role in this controversy is neuroscience, which by empirically examining the function of reason and emotion in the process of moral judgment and action, may enter the field for or against each of these two. Richard Joyce is the one who tried to show that these findings neither support sentimentalism nor seriously harm rationalism. He answers the critics' attacks by examining the types of rationalism. Meanwhile, the discussions of Jonathan Hyde and Joshua Green as defenders of emotionalism and as a result of non-realism under the findings of cognitive neuroscience on the one hand and Joyce's analysis of the possibility of adhering to realism from the path of rationalism, on the other hand, provide a new approach to express a constructionist view of realism which is coincidentally in line with the views of Muslim philosophers (or at least some of them).
تبلیغات
