بازجستی در نقد تکثر کیفر سلب حیات با تمسک به آیات محکمات (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله پیش رو که حاصل چند سال توجه و تمرکز در موارد جواز سلب حیات به عنوان مجازات می باشد، با بیان توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی است که شدیدترین مجازات از باب سلب حیات نه از باب قود و قصاص در جنبه خصوصی، بلکه اعدام تعزیری و حدی در جنبه عمومی با چه مناقشات جدی با استناد به آیات عدیده قرآن مواجه است؟! آیا تناسب جرم و مجازات به عنوان دکترین کیفری رعایت می شود؟! ما معتقدیم چون به نصّ صریح قرآن کشتن نامناسب و غیرعادلانه یک نفس (ولو مجرم) در حکم کشتن همه انسان ها و حتی انسانیت است، قهراً جواز مجازات قتل نفس باید با صراحت در قرآن ذکر شده باشد که به نظر نویسنده چنین نیز هست. فرضیه ما در این پژوهش این است که با اهمیت فوق العاده ای که خداوند برای جان انسان ها به عنوان مخلوق فاخر و سرآمد قائل است، بدیهی است که در موارد ضرورت باید جواز یا لزوم سلب حیات به عنوان مجازات، در قرآن به صراحت ذکر شده باشد که به نظر ما ذکر شده است، لُبّ کلام و حاصل تحقیق این شد که از باب حصر و استثنا فقط قتل در برابر قتل در دو مقوله قصاص و افسادفی الارض منتهی به قتل با جنبه عمومی جرم مناسبت دارد، البته جواز قتل مهاجم که قصد کشتن مظلومی را دارد، در باب دفاع مشروع یک حق طبیعی است، پیش از آن که حق تقنینی باشد که حتی در قانون طبیعی فیزیک به عنوان قانون سوم نیوتن هم صادق است، چراکه در طبیعت هم، هر عملی، عکس العملی دارد مطابق و درجهت مخالف، معروف به قاعده کنش و واکنش که در جواز آن هیچ کس شک ندارد.A Critical Review of the Multiplicity of Capital Punishment with Reference to Definitive Quranic Verses
The present article, which is the result of several years of focus and research on the permissibility of capital punishment as a form of retribution, employs a descriptive-analytical approach to address a fundamental question: What are the serious objections, based on numerous Quranic verses, against the most severe form of punishment—i.e., the deprivation of life—not in the context of Gisas (retributive justice) in private cases but rather in the context of Tazir (discretionary punishment) and Hadd (fixed punishment) in the public domain? Does the principle of proportionality between crime and punishment, as a core doctrine of criminal law, hold in such cases? We argue that, based on the unequivocal declaration of the Quran, the unjust or inappropriate killing of a single soul—even if the individual is a criminal—is akin to the killing of all humanity. Therefore, the legitimacy of capital punishment must be explicitly stated in the Quran, which, in the author's view, it indeed is. Our hypothesis in this study is that, given the extraordinary sanctity that God has assigned to human life as His most honored creation, it is only natural that whenever capital punishment is deemed necessary, the Quran must explicitly authorize it. Our findings confirm that the Quran does permit capital punishment, but exclusively within two exceptional cases: (1) Gisas—retribution for murder, and (2) Ifsad fi al-ard (corruption on earth) when it leads to homicide as a crime against the public order. Additionally, the legitimacy of killing an assailant who intends to take the life of an innocent person falls under the category of legitimate defense, which is a natural right rather than a legislated one. Even in the realm of natural sciences, this principle is upheld by Newton’s Third Law of Motion, which states that every action has an equal and opposite reaction. This fundamental principle, widely known as the law of action and reaction, is universally accepted, leaving no room for dispute regarding the legitimacy of self-defense.
تبلیغات
