تحلیل تطبیقی رفتار نوعاً کشنده در جنایت در حقوق کیفری ایران و مصر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
احرازِ فعل یا عملی که نوعاً کشنده باشد، عامل تعیین کننده ای در شناسایی نوع قتل است. عنصر قصد در این فعل که براساس «ب» بند ماده اصلاح شده 290 ق.م.ا در سال 1392 تبیین شده، ملاکی برای محرزشدن قتل عمدی محسوب می گردد. ضوابطی که براساس آن فعل نوعاً کشنده شناسایی می شود، پیش از مبانی و ملاک های موجود در حقوق کیفری مدرن و مباحث انتساب کیفر، از خاستگاه فقه اسلامی سرچشمه می گیرد، هرچند برخی وجوه در شناسایی این که یک عمل نوعاً کشنده باشد یا خیر، در فقه فریقین، براساس آرای فقها متفاوت است. با درک اهمیت چنین موضوعی، این مقاله به مطالعه تطبیقی این موضوع در قوانین ایران و مصر پرداخته است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهند که قانون گذار مصری در زمینه کاربرد آلت قتاله سختگیری بیشتری نسبت به همتای ایرانی خود داشته و یافته ها بر این امر دلالت دارد که در ایران قصد به کارگیری آلت قتاله، حمل بر نوعاً کشندگی فعل می شود، اما این موضوع در مصر همچنان محل تأمل بیشتری دارد. با این حال آن چه در هر دو نظام حقوقی باید مورد بازبینی قرار بگیرد، این نکته است که بنابر دلایل و براهینی صرف به کارگیری آلت قتاله نمی تواند به معنای عمل نوعاً کشنده تلقی شود. نوآوری ها بیانگر آن است که شباهت های بسیاری که میان نظام حقوق جزایی ایران و مصر برقرار است و از طرفی نتایج و یافته های این تحقیق می تواند به وضع قوانین بهتر در راستای در نظرگرفتن جایگاه تدوین قوانین و آرای وحدت رویه قرار گیرد و حتی میزان تأثیرگذاری آن را در کیفیت مجازات بزهکاران، کمک و مساعدت نماید.A Comparative Analysis of Typically Lethal Conduc of Crime in Iranian and Egyptian Criminal Law
The commission of an act or action that is typically fatal is a determining factor in identifying the type of murder. The element of intent in this act, which is explained according to the second paragraph of the amended Article 290 in 2013, is considered as a criterion for proving premeditated murder. The criteria according to which a typically lethal act is identified originate from the origins of Islamic jurisprudence before the principles and criteria of modern criminology and the issues of attribution of punishment. However, some aspects of identifying whether an act is typically lethal in jurisprudential jurisprudence differ based on the opinions of jurists. Realizing the importance of such an issue, the present paper has studied this issue comparatively in the laws of Iran and Egypt. The results of this study show that the Egyptian legislator has been more strict in using a weapon than his Iranian counterpart and as the intention to use a weapon in Iran is to carry a typically lethal act, this Egypt is still a place for further reflection. has it. However, what needs to be reviewed in both legal systems is the fact that, for reasons and justifications, the mere use of a weapon can not be considered a typically deadly act.
تبلیغات
