هدف از پژوهش حاضر ارزیابی نقش تعاون در توسعه پایدار منطقه ای بر اساس مدل ظرفیت اجتماعی است و به صورت آمیخته (کیفی-کمی) انجام شد. بخش کیفی با استفاده از رویکرد داده بنیاد از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با 15 نفر از خبرگان حوزه توسعه و تعاون و نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انجام شد. در بخش کیفی پس از ۳ مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، مدل پژوهش شامل ٦ مقوله اصلی، 45 مقوله فرعی و 260 مفهوم ارائه گردید. در بخش کمی برای اعتبارسنجی مدل از رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان های وابسته آن می باشد که اداره کل استان کرمان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. لازم به ذکر است تعداد کارشناسان، معاونین و مدیران این اداره کل مذکور درمجموع 250 نفر هستند که تماماً به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته برآمده از مدل شامل 45 گویه در قالب طیف ۵ گانه لیکرت استفاده شد. نتایج بخش کمی نشان داد که شرایط علی بر مقوله محوری و شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای و مقوله محوری بر راهبردها تأثیر داشتند؛ همچنین راهبردها بر پیامدهای ارزیابی نقش تعاون در توسعه پایدار منطقه ای بر اساس مدل ظرفیت اجتماعی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان کرمان تأثیر می گذارند. نتایج نشان می دهد مدل این پژوهش جهت شناخت و آگاهی مدیران درزمینه مفاهیم و مقوله های تأثیرگذار بر ارزیابی نقش تعاون در توسعه پایدار منطقه ای بر اساس مدل ظرفیت اجتماعی مناسب می باشد.
