آرشیو

آرشیو شماره‌ها:
۳۵

چکیده

پایداری مالی، به طور کلی، با سیاست های جاری و آتی دولت ها مرتبط است. اگر دولت ها انتظار نداشته باشند که سیاست های جاری و آتی به برقراری محدودیت بین دوره ای بودجه منجر شود، به آن سیاست مالی ناپایدار گفته می شود. در این پژوهش، درباره تأثیر سیاست مالی بر رشد اقتصادی ایران، طیِّ دوره 1350 تا 1393، با استفاده از روش ARDL بررسی انجام شده است. از لگاریتم تولید ناخالص داخلی به عنوان رشد اقتصادی متغیر وابسته و سرمایه گذاری مستقیم خارجی، درجه باز بودن اقتصادی و اقدامات سیاست مالی، شامل مخارج مصرفی دولت در بخش عمرانی و جاری و درآمد مالیاتی دولت، به عنوان متغیرهای مستقل برای برآورد مدل، استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که وقفه تولید ناخالص داخلی تا دو سال تأثیر مثبت و معنا داری بر متغیر رشد دارد و متغیرهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی، درآمد مالیاتی، درجه باز بودن اقتصادی و مخارج مصرفی دولت تأثیر مثبت معناداری بر رشد اقتصادی دارند. تأثیر مخارج جاری دولت و مصارف دولت در بخش جاری تأثیر منفی و معنا داری تا دو دوره بر تولید ناخالص داخلی در کشور دارد.

تبلیغات