تحلیل بازنمایی کنیزان در نگارگری عهد تیموری با تأکید بر پایگاه اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پیشینه بردگی در ایران به سال های پیش از اسلام بازمی گردد و انواع برده در دوره های مختلف در جامعه حضور داشتند که یکی از انواع آن، برده زن یا کنیز است که در هنرهای مختلف بازنمایی شده اند. پژوهش حاضر به تحلیل بازنمایی کنیزان در نگارگری دوره تیموری پرداخته و رابطه میان پایگاه اجتماعی و بازنمایی آنها را بررسی می کند. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است. با توجه به ارتباط مستقیم نگارگری تیموری و ادبیات فارسی، در ابتدا انواع کنیزان در متون ادبی دسته بندی شده و سپس در نگاره های دوره تیموری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که کنیزان در عصر تیموری در نٌه پایگاه اجتماعی مختلف قرار داشتند، اما تنها آن دسته کنیزان که مورد توجه متون ادبی بودند، در نگارگری بازنمایی شده اند. این بازنمایی تصویری با توجه به اهمیت پایگاه اجتماعی کنیزان متفاوت بوده است به نحوی که کنیزان تجملاتی و هنرمند در دسته های چندتایی و در حاشیه تصاویر بازنمایی شده اند درحالی که کنیزان معشوقه و خدمتکار به صورت یکه به مرکزیت تصویر نزدیک می شوند. درنهایت چنین نتیجه ای حاصل شد که نگارگری تیموری، با تأکید بر ارتباط با متون ادبی، ترجیح می دهد کنیزانی را بازنمایی کند که در داستان ها مورد توجه هستند و وضعیت بازنمایی در ترکیب بندی تصویر نیز با پایگاه اجتماعی شان تطابق دارد.Analysis of the Representation of Concubines in Timurid Miniature Painting with an Emphasis on Social Status
Since the 1980s, a burgeoning interest in slavery and its attendant racial prejudices has emerged among art historians. Race has become a central focus in contemporary art and cultural discourse. The institution of slavery in Iran possesses a history extending to pre-Islamic eras, encompassing a diverse spectrum of enslaved individuals, including female captives or concubines. This research delves into the visual representation of concubines within the realm of Timurid miniature painting, examining the intricate relationship between their social standing and their portrayal. Employing a descriptive-analytical method and drawing upon library resources, the study categorizes concubines as delineated in Persian literature before scrutinizing their depictions in Timurid art. The findings illuminate a hierarchical structure among concubines during the Timurid period, with nine distinct social strata identified. However, the research reveals a selective focus on miniature painting, with only those concubines prominently featured in literary narratives receiving visual representation. The visual treatment of concubines varies significantly based on their social rank. Those of elevated status, characterized by luxury and artistic association, are frequently depicted in collective groupings at the periphery of compositions. Conversely, concubines occupying positions of affection or servitude are often isolated and positioned closer to the image's center. This study concludes that Timurid miniature painting, deeply intertwined with literary traditions, prioritizes the visualization of concubines holding narrative significance. The spatial arrangement of these figures in the composition visually reflects their social hierarchy. By examining the representation of concubines in Timurid miniature paintings, this research contributes to a broader understanding of the intersection of gender, race, and power within the art historical canon. It highlights the potential of art historical analysis to illuminate social structures and ideologies embedded within visual culture.
تبلیغات
