طراحی الگوی روابط بین عوامل موثر بر ارتقاء تاب آوری جامعه در شهر تبریز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تاب آوری به عنوان توانایی بازگشت به شرایط اولیه، استفاده هوشمندانه از منابع، شبکه ها و ساختارهای پشتیبان تعریف می شود. این موضوع باعث ایجاد مفهومی از تاب آوری شده که به طور گسترده توسط محققانی که ناسازگاری های مفهومی در تحلیل تاب آوری و پتانسیل آن برای توجیه نظریه های خاص را برجسته می کنند، مورد انتقاد قرار گرفته است؛ بنابراین گنجاندن پایه های اجتماعی تاب آوری در چارچوب مفهومی آن برای پویایی لازم است. بر همین اساس، هدف این مقاله طراحی الگوی روابط بین عوامل مؤثر بر ارتقاء تاب آوری جامعه در شهر تبریز بوده است. روش تحقیق توصیفی- علّی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو بخش خبرگان و کلیه شهروندان شهر تبریز بوده است. در این پژوهش 12 نفر از خبرگان در بخش اول مشارکت داشته و 384 نفر از شهروندان بر اساس دهک های درآمدی در بخش دوم پژوهش به پرسشنامه ها پاسخ داده اند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل سازی ساختاری تفسیری و مدل سازی مسیری ساختاری بهره گرفته شده است. یافته های بخش مدل سازی ساختاری تفسیری نشان می دهد که عوامل مؤثر بر ارتقاء تاب آوری جامعه در پنج سطح قرار می گیرد که هر سطح دارای روابط مستقیم و غیرمستقیم با سطوح دیگر است. در این بین عوامل اقتصادی، تأثیرگذارترین عامل و ظرفیت یادگیری، تأثیرپذیرترین عامل در الگوی طراحی شده بوده است. همچنین آزمون الگوی طراحی شده، نشان دهنده روایی و پایایی مناسب الگو و تأیید روابط مستقیم و غیرمستقیم عوامل مؤثر بر ارتقاء تاب آوری جامعه در شهر تبریز بر اساس داده های تجربی بوده است.Designing a model of relationships between factors affecting the improvement of community resilience in Tabriz city
Resilience is defined as the ability to return to the original conditions, intelligent use of resources, networks and supporting structures. This issue has created a concept of resilience that is widely used by researchers who highlight conceptual inconsistencies in the analysis of resilience and its potential to justify certain ideological narratives.Therefore, there is a need to include the social foundations of resilience in its conceptual framework to unlock the dynamics of resilience. Based on this, Based on this, the aim of this research was to design the model of relationships between the factors affecting the improvement of community resilience in Tabriz city. The research method was mixed exploratory. In the qualitative part of the research, theme analysis has been used to identify the main and sub-themes of the causal model of improving community resilience with a mixed approach in Tabriz metropolis. The main tool of data collection in this section was interview. In this section, a group of experts has been used for interviews. Sampling in this section was done theoretically and sampling continued until theoretical saturation was reached. Accordingly, 12 experts participated in this section. In the quantitative part, while validating the results of the qualitative part, the pattern of relationships between the main themes of the causal model of improving community resilience with a mixed approach has been designed in Tabriz metropolis. The data analysis in the quantitative section is based on confirmatory factor analysis, interpretive structural modeling and path-structural modeling. The data collection was done in the quantitative part based on the questionnaire, which was distributed among the members of the statistical sample of the research after verifying the validity and reliability. The statistical population in the confirmatory factor analysis and test of the developed model was the citizens of Tabriz city. In this section, the size of the statistical sample is determined by using the Krejci-Morgan table of 384 people. In order to stratify and create a causal model for improving resilience, 12 experts of the qualitative department were also surveyed. The findings of the qualitative section showed eight main themes of economic, social, individual, environmental, health and hygiene capacity, urban facilities, learning capacity and institutions, and thirty-three sub-themes. In the quantitative part, the results of the confirmatory factor analysis showed the appropriateness of each of the confirmation patterns emerging from the qualitative part. The results of the structural-interpretive modeling show five levels of relationships between the main themes of the causal model of improving community resilience, in which economic factors were the most influential factors. Also, the results of the structural path modeling have shown the significance of all the relationships obtained for the causal model of improving community resilience.
تبلیغات
