کنشگری فعّال قرآن کریم در محدود کردن تعداد همسران یک مرد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مصادف با آغاز نزول قرآن کریم، مردان حجاز می توانستند با تعداد نامشخصی از زنان، بدون رعایت حقوق آنان ازدواج دائم داشته باشند، اما در نودودوّمین سوره نازل شده (سوره نساء)، مردان به شرط رعایت عدالت، حداکثر با چهار زن و در غیر این صورت، فقط با یک زن می توانستند ازدواج دائم کنند. با توجه به حکیمانه بودن نزول تدریجی قرآن، این سؤال مطرح می شود که کنشگری فعال قرآن کریم در ایجاد این محدودیت در سیر نزول، بر اساس چه الگویی صورت گرفته است. بررسی ابعاد حکمیانه بودن نزول قرآن کریم و اهمیت روش تدریجی در تحولات فرهنگی، اقتضا می کند که این مسئله مورد بررسی قرار گیرد. بررسی تحلیلی شواهد مختلف نشان می دهد قرآن کریم در سه مرحله، این محدودیت را نهادینه کرده است: مرحله اول: سکوت هوشمندانه در برابر فرهنگ رایج و تلاش برای احیای شخصیت زن و تثبیت مطلوبیت ازدواج از طریق سیره عملی پیامبر(ص)؛ مرحله دوم: ممنوع کردن ازدواج های جدید برای پیامبر(ص) در سوره احزاب و در انتها، محدود کردن ازدواج های مؤمنان در سوره نساء. در این فرایند دو مرحله اول، زمینه ساز تحقق مرحله سوم هستند.The Active Role of the Holy Qurʾān in Limiting the Number of Wives a Man Can Have
At the beginning of the revelation (Arabic: اَلْنُّزول, Romanized: al-nuzūl) of the Holy Qurʾān, men in Ḥijāz (Arabic: ٱلْحِجَاز) were allowed to marry (have a permanent marriage in) an indefinite number of women without respecting their rights. However, in the ninety-second chapter revealed (Arabic: ٱلنِّسَاء, An-Nisāʾ; meaning: The Women), men could marry a maximum of four women, provided they observed justice; otherwise, they could only marry one woman. Given the wisdom of the gradual revelation of the Qurʾān, the question arises: What pattern did the active role of the Holy Qurʾān play in establishing this limitation during its revelation? An examination of the wise aspects of the Qurʾān’s revelation and the significance of a gradual approach in cultural transformations necessitates an investigation of this issue. Analytical Examination of Various Evidence Shows: The Holy Quran institutionalized this limitation in three stages: Stage One: A wise silence in response to the prevailing culture, aiming to revive women’s status and establish the desirability of marriage through the Prophet’s practical example (Arabic: اَلْسّیرهُ الْنَبَویَّه, Romanized: Al-Sīra al-Nabawiyya, prophetic biography). Stage Two: Prohibiting new marriages for the Prophet ṣallā llāhu ʿalayhī wa-ʾālihī wa-sallama in sūrat al-Aḥzāb (Arabic: الأحزاب, meaning: the confederates, or “the clans”, “the coalition”, or “the combined forces”). Stage Three: Limiting the marriages of believers as stated in sūrat an-Nisāʾ. In this process, the first two stages set the groundwork for realizing the third stage.
تبلیغات
