ایستگاه های ورزشی

هدف از این پژوهش بررسی چالش های فراروی توسعه ورزش همگانی و تحلیل راهبردهای مناسب به منظور گسترش فعالیت های ورزشی در بین آحاد مختلف جامعه است. جامعه آماری افراد شرکت کننده در ایستگاه های ورزش همگانی کشور در سال ۱۳۹۱ (۲۱ درصد جمعیت کل کشور) بودند که ۲۰۰۰ نفر از آنان با استفاده از جدول مورگان و با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در پانزده استان کشور برای نمونه، پرسشنامه های تحقیق را تکمیل کردند. پرسشنامه از نوع محقق ساخته بود که پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ (81/0) محاسبه شد. نتایج داده های تحقیق نشان داد که بین اهداف و انگیزه های نمونه ها با میزان تحصیلات آنان رابطه معناداری وجود داشت و آنان بر تأثیر ورزش بر سلامت جسم و روان تأکید بیشتری داشتند. بین آثار فعالیت های ورزشی و اهداف و انگیزه های آزمودنی ها نیز براساس سن ارتباط معناداری مشاهده شد. کمبود امکانات، عدم آگاهی ورزشی، نبود مربیان متخصص و مشکلات اقتصادی به ترتیب، عمده ترین مسائل توسعه ورزش همگانی از سوی افراد مورد بررسی معرفی شدند. ایجاد امکانات و میادین ورزشی مناسب که به راحتی در اختیار شهروندان علاقه مند به فعالیت های ورزش همگانی قرار گیرد و همچنین برنامه های تبلیغاتی به منظور ارتقای آگاهی های عمومی مردم در زمینه ورزش و تربیت و تعیین مربیان و کارشناسان ورزش برای راهنمایی مردم در ایستگاه های ورزش همگانی، از اهم راهبردهایی است که باید مدنظر برنامه ریزان ورزش همگانی قرار گیرد.