مدیران و رهبران

حکمرانی شبکه ای با توجه به پیچیدگی روابط و حضور ذی نفعان متعدد، نیازمند تمرکز ویژه بر عناصر انسانی است. در این میان، نقش مدیران و رهبران به عنوان ارکان کلیدی این نظام، از اهمیت راهبردی برخوردار است. این پژوهش با هدف سنجش تأثیر و نقش مدیران و رهبران بر حکمرانی شبکه ای، از روش تحقیق آمیخته (ترکیبی) بهره برده است. شاخص های مرتبط با متغیرهای مستقل (مدیریت و رهبری) و وابسته (حکمرانی شبکه ای) با استفاده از چارچوب CATWOE استخراج شد. داده های جمع آوری شده با الگو سازی معادلات ساختاری (SEM) در نرم افزار PLS مورد تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش، ۱۰۰ نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی با حداقل ۱۵ سال سابقه فعالیت در حوزه های برنامه ریزی، خط مشی گذاری عمومی و سیاسی بود. نمونه گیری به روش هدفمند گلوله برفی انجام شد و درنهایت ۳۰ نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شد. یافته های کمی نشان داد که مدیریت و رهبری تأثیر مثبت و معناداری بر حکمرانی شبکه ای دارد؛ همچنین دو عامل «مدیریت و رهبری شبکه ای» و «فوریت در طرح ها و برنامه ها» با بیشترین مقدار تی ولیو، بیشترین تأثیر را بر حکمرانی شبکه ای دارد. نتایج حاکی است که مدیریت و رهبری نه تنها بر حکمرانی شبکه ای تأثیرگذار است، بلکه این تأثیر از نظر آماری قوی و معنادار است. سرانجام، یافته های این پژوهش می تواند به سیاست گذاران در طراحی الگوهای کارامد حکمرانی شبکه ای یاری رساند و چارچوبی عملیاتی برای تقویت هماهنگی و همسویی ذی نفعان در شبکه های پیچیده ارائه کند.