طلحه بن زید

طلحه بن زید نهدی، از محدّثان قرن دوم هجری، جایگاه ویژه ای در انتقال میراث روایی امامیه دارد. با اینکه عامّه در ارزیابی روایات وی رویکردی سخت گیرانه اتخاذ کرده و او را متروک یا ضعیف شمرده اند، منابع امامیّه توثیق صریح یا تضعیفی برای وی ارائه نکرده اند. با این حال، نقل گسترده روایات او در منابع معتبر امامیّه، همراه با اشاره هایی چون «اختلاف در روایاتش» از نجاشی و «کتابه معتمد» از شیخ طوسی، حاکی از پذیرش عمومی روایات او در میان اصحاب حدیث است. مقاله حاضر با تحلیل گزارش های رجالی فریقین و تبیین جایگاه او نزد اصحاب حدیث، به ارزیابی وثاقت طلحه بن زید و نسبت آن با توثیقات عام در سنت رجالی امامیه می پردازد. همچنین با بررسی اختلاف دیدگاه ها درباره مذهب او (اعم از عامی، امامی یا بتری) و تحلیل شبهات طبقه شناسی، تلاش می شود تصویری روشن تر از هویت و اعتبار این راوی ارائه کند.