متغیرهای بیومکانیکی

مقدمه: مدّت کوتاه مرحله حفظ آمادگی در عراق منجر به عدم آمادگی بازیکنان برای مسابقات می شود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین های ویژه و مکمّل C4 در مرحله حفظ آمادگی بر VO2max، لاکتات، استقامت در سرعت، چابکی و سرعت بازیکنان مرد فوتسال لیگ برتر عراق بود.روش پژوهش: تحقیق نیمه تجربی و با اندازه گیری در سه مرحله پیش آزمون و دو پس آزمون پس از سه و شش هفته بود. 45 بازیکن فوتسال از باشگاه های مختلف لیگ برتر عراق به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. به گروه آزمایش اوّل (EX1)، برنامه تمرینی ویژه و مکمّل C4 به مدّت شش هفته و به گروه آزمایش دوّم (EX2) فقط یک برنامه تمرینی ویژه و یک دارونما به مدّت شش هفته داده شد. گروه کنترل (CON) برنامه تمرینی باشگاه خود را ادامه دادند. یافته ها: نتایج Mixed model ANOVA در تمامی متغیّرها (VO2max، لاکتات، استقامت سرعت، سرعت و چابکی) بعد از سه هفته و شش هفته در گروه های EX1 و EX2 تفاوت معنا داری نشان داد (05/0 >P ). درحالی که از نظر آماری تفاوت معناداری در گروه CON مشاهده نشد (05/0 <P). بین گروه های EX1 و EX2 تفاوت معناداری در بین هیچ یک از متغیرها دیده نشد.نتیجه گیری: تمرین های ویژه طراحی شده در این پژوهش می تواند بر فاکتورهای آمادگی جسمانی در این مطالعه تاثیر مثبت داشته باشد و به عنوان طراحی تمرین خاص در فصل قبل از مسابقات پیشنهاد شود ؛ اما مکمّل یاری C4 تأثیری بر متغیّرهای مورد مطالعه در این فصل از تمرین نداشت.

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی در صفحات فرونتال و سجیتال همراه با تراکشن درمانی بر زاویه کب ، زاویه چرخش تنه ، دامنه حرکتی در افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک می پردازد. روش: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری آن را بزرگسالان مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک با دامنه سنی 15 تا 25سال شهر اصفهان دارای ناهنجاری ایدیوپاتیک تک قوسی با زاویه 10 تا 40 درجه تشکیل دادند. آزمودنیها به صورت تصادفی به 3 گروه (تمرینات کشش، ثبات مرکزی در صفحه سجیتال و ثبات مرکزی در صفحه فرونتال) تقسیم شدند. یافته ها: نتایج نشان داد تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به کاهش معنادار زلویه کاب در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک شد و بین دو مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد. تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به تغییر معناداری در دامنه حرکتی در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک نشد. تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به افزایش معنادار زاویه چرخش تنه در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک شد و بین دو مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: اگرچه ترکیب تمرینات تراکشن و ثبات مرکزی می تواند بر چرخش کمر تأثیر مثبت داشته باشد، اما نیاز به بهینه سازی پروتکل های درمانی و در نظر گرفتن عوامل فردی نیز وجود دارد. تحقیقات بیشتر با دوره های درمانی طولانی تر و روش های ارزیابی دقیق تر می تواند به درک تأثیر این مداخلات کمک کند.