فدراسیون های ورزشی عراق

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی اثربخشی فدراسیون های ورزشی منتخب عراق بر مبنای مدل ارزش های رقابتی بود.روش شناسی: جامعه آماری تحقیق 221 نفر از روسا، کارمندان متخصص، ورزشکاران تیم های ملی بزرگسالان و داوران درجه ملی چهار فدراسیون منتخب فوتبال، بسکتبال، وزنه برداری و دو و میدانی بودند، که 184 نفر (82%) از آنها به پرسشنامه پاسخ دادند. از پرسشنامه اثربخشی سازمانی عیدی و همکاران (1390) با مقیاس پنج ارزش لیکرت برای تحقیق استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن را 12 نفر از اساتید صاحب نظر دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تایید شد (97/0 =r ). از نرم افزار لیزرل برای تحلیل عاملی تاییدی و تایید بر ازش مدل و روابط بین عامل ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل های نیروی انسانی متخصص (88/0)، تعامل سازمانی (88/0)، بهره وری (87/0)، انسجام نیروی کار (84/0)، برنامه ریزی (84/0)، ثبات سازمانی (81/0)، انعطاف پذیری (78/0) و منابع سازمانی (74/0) بیشترین تاثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند. از طرف دیگر، نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که الگوهای فرایندهای داخلی (تعامل و ثبات سازمانی) و اهداف عقلایی (برنامه ریزی و بهره وری) اصلی ترین الگوهای رویکرد ارزش های رقابتی و تعیین کننده های اثربخشی فدراسیون های منتخب عراق بودند. همچنین، فدراسیون های فوتبال، دوومیدانی، وزنه برداری و بسکتبال به ترتیب بالاترین میانگین اثربخشی سازمانی را داشتند.نتیجه گیری: بر مبنای نتایج تحقیق، محققان پیشنهاد کردند که برای رسیدن به اثربخشی سازمانی در فدراسیون های ورزشی باید شاخص های گوناگونی را مورد توجه قرار دهند که مهم ترین آنها به کارگیری و استخدام نیروی انسانی ماهر و متخصص هستند.