اکو توریسم

یکی از گونه های قابل توجه در صنعت گردشگری، اکوتوریسم است.. مقایسه رشد صنعت گردشگری جهان سالانه (حدود 4 درصد) با رشد اکوتوریستم (حدود 30 درصدی) نشانه اهمیت روز افزون آن می باشد . برخی از پژوهشگران بر این باور هستند که در رونق این گونه از فعالیت بین ادراک جوامع محلی و محیط(پدیداری، زمینه ساز و شخصی) روابط متقابلی وجود دارد. برای آزمون این ایده ، شهرستان میاندرود از استان مازندران با توجه به ویژگی های محیطی و گروه های سنی جوان ( دانش آموزان متوسطه) به عنوان میزبان و یا متولی های آینده که در جذب گردشگر بیشتر با تاکید بر احترام به جامعه محلی و محیط زیست خواهند داشت انتخاب شده است. البته به دلیل گستردگی جامعه آماری( 1875 نفر)، بر اساس فرمول کوکران تنها 275 نفر از دانش آموزان متوسطه به صورت تصادفی در رشته های مختلف به عنوان نمونه آماری برگزیده شد و پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه داده های مورد نیاز جمع آوری و از طریق تی تک نمونه ایی، تی مستقل ،رگرسیون خطی و ضریب همبستگی فی تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.نتایج آزمون نشان داد: 1-دانش آموزان متوسطه شهرستان میاندرود در ک بالایی از اکوتوریسم دارند اما درک آنان در ابعاد مختلف یکسان نیست. درک آنان از مولفه های زیستی نسبت به مولفه های اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی پایین است. 2- محیط پدیداری در ادراک محیطی دانش آموزان از اکو توریسم موثر است .لیکن نوع مدرسه بیش از سایر متغیر ها تاثیر گذار است 3-بین محیط زمینه ساز و ادراک محیطی دانش آموزان از اکو توریسم رابطه وجود دارد. اما شغل سرپرست خانوار بیش از سایر متغییر ها با ادراک محیطی دانش آموزان از اکو توریسم رابطه دارد. 4- بین محیط شخصی و ادراک محیطی دانش آموزان از اکو توریسم رابطه وجود دارد. اما تجربه سفر بیش از سایر متغیر ها با ادراک محیطی دانش آموزان از اکو توریسم رابطه دارد. کلید واژه:گردشگری، اکو توریسم، ادراک محیطی، دانش آموزان متوسطه ، شهرستان میاندرود

هدف: هدف اصلی تحقیق امکان سنجی توسعه گردشگری ورزشی قایقرانی آب های خروشان (رفتینگ) در رودخانه سیروان بود.روش شناسی: جامعه آماری رودخانه های حوضه آبریز رشته کوه های زاگرس در منطقه استان های کردستان و کرمانشاه می باشد. این پژوهش به صورت موردی بر روی شاخه اصلی رودخانه سیروان به طول 43 کیلومتر از استان کردستان تا کرمانشاه می باشد، انجام گرفته است. ابزارهای گردآوری داده ها شامل، اطلاعات علمی موجود، نقشه رودخانه با مقیاس 50000: 1، نقشه ماهواره ای، برنامه نرم افزاری GIS، دستگاه GPS، قایق شش نفره رفتینگ، کایاک، کانو، منابع کتابخانه ای و اینترنتی، چک لیست و استانداردهای موردنیاز برای اجرای رفتینگ در درجات متفاوت (شش درجه) می باشد؛  پس از جمع آوری داده ها به تطبیق آن با استانداردهای جهانی جهت رسیدن به اهداف تحقیق پرداخته شد. یافته ها:  به جز در 11 کیلومتر اول در 32 کیلومتر باقیمانده درجه بندی رودخانه ای جهت رفتینگ در حدود 80 درصد مسیر در فصل بهار در درجه سه و چهار و در فصل پاییز درجه دو و سه قرار دارد،نتیجه گیری: اولین معیار جهت برگزاری رفتینگ در رودخانه وجود جاده است، در 11 کیلومتر اول به علت نبود جاده امکان برگزاری قایق رانی وجود نداشت و 32 کیلومتر باقی مانده امکان قایقرانی با قایق های کانو و کایاک و رفتینگ در درجات مختلف (1 تا 4) وجود داشت؛ رودخانه سیروان می تواند محل مناسبی برای برپایی اردوهای تیم های ملی و باشگاهی این ورزش بوده و محلی برای تمرین افراد بومی و منطقه جهت استعدادیابی در قایقرانی آب های خروشان می باشد و مکانی مناسب برای گذران اوقات فراغت افرادی که این گونه فعالیت ها را برمی گزینند بوده و همچنین موجب افزایش اشتغال، درآمد و حفظ محیط زیست در منطقه شود.