اشتغال زایی

هدف: این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین گردشگری ورزشی با توسعه ابعاد منتخب شهری شامل از دیدگاه کارشناسان و دست اندرکاران در شهر تهران انجام گرفته است.  روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق  ای ساخته بود که جهت سنجش روایی محتوایی پرسشنامه از نظرات اساتید مدیریت و برای بررسی روایی سازه و دسته بندی سؤال ها از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. پایایی سؤال های پرسشنامه با انجام پژوهش راهنما و با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ (95/0r=) تایید شد. نمونه آماری پژوهش ، 150 نفر ازکارشناسان بخش گردشگری سازمان میراث فرهنگی، مدیران و دست اندرکاران برگزاری رویدادهای ورزشی تهران بودند. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی توسط نرم افزارهای SPSS و LISREL صورت گرفته است. یافته ها:یافته هایحاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشانگر وجود رابطه معنی دار میان متغیر گردشگری ورزشی و متغیرهای توسعه اشتغال زایی، ایجاد درآمد و کاهش فقر و سرمایه گذاری بود. اگرچه کلیه روابط معنی دار بود، اما رابطه میان متغیر گردشگری ورزشی با متغیر ایجاد درآمد و کاهش فقر از سایر روابط قوی تر بود. نتیجه گیری: رویدادهای ورزشی برگزار شده در شهر تهران، علاوه بر فواید کوتاه مدت و مستقیم می تواند فواید بلندمدت و غیر مستقیمی برای شهر داشته باشد . واژه های کلیدی: گردشگری ورزشی، اشتغال زایی، درآمد، سرمایه گذاری

هدف: هدف پژوهش نقش توسعه گردشگری ورزشی بر اشتغال زایی فارغ التحصیلان ورزش می باشد.روش شناسی:روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. نحوه جمع آوری اطلاعات میدانی و در دوره زمانی سال 1397 الی 1398 است. جامعه آماری تحقیق را کلیه اساتید مدیریت ورزشی دارای مقالات مرتبط با موضوع، فعالان حوزه گردشگری و کارآفرینی ورزشی تشکیل می دهند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای- خوشه ای انجام و تعداد 138 نفر بر اساس فرمول Q کوکران به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته 48 سوالی برگرفته از رساله اصفهانی(2009) است. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 8 نفر از متخصصی این حوزه تایید و پایایی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه شد. برای تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری به ترتیب از نرم افزارهایSPSS و Lisrel استفاده گردید.یافته ها: نتایج نقش گردشگری ورزشی را در اشتغال زایی فصلی و پاره وقت فارغ التحصیلان علوم ورزشی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تایید می نماید، اما این نقش در اشتغال زایی مستقیم و غیرمستقیم دائمی تایید نشد. توسعه گردشگری ورزشی به عبارتی ساخت کمپ ها و برگزاری رویدادهای ورزشی، بهینه سازی امکانات اسکان و حمل و نقل، ایجاد ساختار اداری منسجم و ... در اشتغال زایی جامعه آماری به طور مستقیم 35/0 و در کل 42/0 اثر دارد. نتیجه گیری: توسعه صنعت گردشگری ورزشی بیشترین اثر را در اشتغال زایی موقت و فصلی فارغ التحصیلان علوم ورزشی دارد. لذا برای اشتغالزایی دائمی می بایستی راهکارهای دیگری همچون نقش این قشر در سلامت جامعه و ... مورد مطالعه قرار گیرد.

سیاست گذاری و برنامه ریزی مطلوب مقاصد گردشگری روستایی، مستلزم شناخت و ارزیابی وضع موجود است. پژوهش حاضر، ابتدا به بررسی و تحلیل توسعه گردشگری در روستاهای منطقه اورامان استان کردستان پرداخته و سپس با ارزیابی وضعیت اشتغال زایی گردشگری در این منطقه روستایی، رابطه بین این دو متغیر را براساس زمینه های غالب گردشگری مورد تحلیل قرار داده است. جامعه آماری، ساکنین 30 روستای شهرستان های سروآباد و کامیاران بودند. متغیر «توسعه گردشگری روستایی»، در سطح روستا سنجیده شد و برای این منظور با طراحی کاربرگ جامعی، داده های مورد نیاز پیرامون موقعیت روستاها، زیرساخت های عمومی مورد نیاز و تسهیلات تخصصی پشتیبان گردشگری، انواع جاذبه ها و میراث ملموس و ناملموس موجود و قابل بهره برداری، محصولات و رویدادهای گردشگری در روستاهای مورد مطالعه، از طریق مصاحبه با مدیران محلی گردآوری شد. با انتخاب نمونه ای به حجم 300 نفر، ابعاد و مؤلفه های متغیر «اشتغال زایی گردشگری روستایی» نیز با طراحی و اعتبارسنجی پرسش نامه دیگری در سطح افراد مورد سنجش قرار گرفت و برای مطابقت با متغیر «توسعه گردشگری روستایی»، در سطح روستاها خلاصه سازی شد. امتیازات بالاتر هر دو متغیر، با برتری معنی دار آماری، متعلق به روستاهایی بود که هم از میراث های فرهنگی و هم جاذبه های طبیعی برخوردار بودند. روستاهای دیگر، یک گروه نسبتاً همگن و نابرخوردار از توسعه گردشگری و بی بهره از مشاغل گردشگری بودند. بین دو متغیر توسعه گردشگری و اشتغال گردشگری، به ویژه در روستاهای برخوردار از هر دو نوع جاذبه های فرهنگی-تاریخی و طبیعی که از وضعیت مناسب تری در رابطه با هر دو متغیر نیز برخوردارند، بیش از 67 درصد همبستگی مثبتِ معنی دار وجود دارد. بنابراین، با برنامه ریزی های راهبردیِ سنجیده و آینده نگر و پشتیبانی های سازمانی، می توان امیدوار بود که میراث های ارزشمند فرهنگی و تاریخی اورامان کردستان، از طریق سازوکار گردشگری روستایی، علاوه بر هویت قومی، بتوانند اثرگذاری های پایداری بر وضعیت اقتصاد و معیشت این مردمان نیز داشته باشند.  

مقدمه:  امروزه گردشگری روستایی یکی از فعالیت هایی است که به دلیل تنوع در مشاغل می تواند زمینه اشتغال و توسعه کارآفرینی زنان روستایی را فراهم کند. آن ها به راحتی می توانند در کنار فعالیت های روزمره خانگی خود به فعالیت زمینه گردشگری بپردازند. هدف:  هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه کارآفرینی زنان روستایی و گردشگری و نهایتاً میزان اثرگذاری آن ها می باشد. روش شناسی:  این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی – تحلیلی است که برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی– میدانی (پیمایشی) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق زنان روستای سردابه به تعداد 407 نفر می باشد که از طریق جدول مورگان و جرسی تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین حجم شده و سپس به روش نمونه گیری تصادفی ساده از آن ها پرسشنامه جمع آوری شده است. در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل حداقل مجذورات جزئی در نرم افزار Warp-pls استفاده شده است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: در این پژوهش روستای گردشگری سردابه اردبیل با توجه به پتانسیل بالای گردشگری و داشتن شرایط مناسب برای کارآفرینی زنان روستایی به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفته است. یافته ها و بحث: نتایج تحقیق نشان داد که هر چهار فرضیه اصلی تحقیق مبنی بر اینکه بین کارآفرینی گردشگری زنان روستایی با صنایع دستی، خدمات، محصولات تولیدی و آداب و رسوم رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. در مورد اثرگذاری آن ها هم می توان گفت که تنها اثرگذاری دو عامل محصولات تولیدی و آداب و رسوم، از نظر آماری معنادار می باشد. در نتیجه رشد و توسعه این مؤلفه ها می تواند منجر به رونق کارآفرینی زنان روستایی و برعکس رونق کارآفرینی زنان باعث رشد گردشگری روستایی شود. نتیجه گیری: می توان گفت بین دو متغیر کارآفرینی زنان و گردشگری روستایی رابطه متقابل و مثبت برقرار است برای بهبود کارآفرینی گردشگری زنان روستای وکیل آباد اردبیل بایستی روی این دو عامل تمرکز بیشتری شود.