امیرمسعود امیرمظاهری

هدف اصلی این مقاله، شناسایی عوامل و شرایط م ﺆثر در تحول وسایل ارتباطی نوین و آینده نگری ارتباطی آن از منظر استادان ارتباطات است که بر پایه یک فرضیه (وجود رابطه بین رخدادها و جنبش های اجتماعی سال های 2010 و 2011 با توسعه فنآوری های ارتباطی) و 6 پرسش اصلی (عوامل و شرایط م ﺆثر در تحولات وسایل ارتباطی در سال های مورد بحث و نسبت آنها در اثرگذاری بر تحولات، آینده وسایل ارتباطی قدیمی و نیز دروازه بانی خبر، جامعه انسانی بعدی و ویژگی هایی آن و چالش ها و فرصت های پیش روی بشر) استوار است. این مقاله، بر روش های پیمایش اینترنتی، مصاحبه و کتابخانه ای متکی است که به تحلیل آرای استادان داخلی و خارجی در راستای اهداف مقاله می پردازد که از جمله یافته های آن اینکه، شرایط خاص، از قدرت اثرگذاری بیشتری بر تحولات وسایل ارتباطی و نیز بر شکل گیری تحولات و جنبش های سال های 2010 و 2011 برخوردار بوده اند. در نگاه آینده نگرانه (با عدم تصویری روشن از آن)، تحولات فنآورانه و وسایل ارتباطی، بشر را در برابر جامعه انسانی بعدی (با نام های احتمالی همچون "فراشبکه ای"، "آزاد"، "انسانی– ماشینی محض" و " فضای مجازی") قرار می دهد. جامعه ای که همگرایی وسایل ارتباطی قدیمی و جدید، دگرگونی مفهوم دروازه بانی خبر، مشارکت فرستنده در مبادلات اطلاعات و تأثیر اجتماعی بیشتر او و توسعه ارتباطات مجازی، از جمله ویژگی های آن خواهد بود. با نگاه خوشبینانه به این آینده که به "عصر سوم رسانه ها" قابل نامگذاری است، لازمه ورود به آن را می توان، برنامه ریزی بلندمدت، ارتقای دانایی و سواد رسانه ای و همگامی فرهنگی و قانونی با تحولات فنآورانه دانست.

سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از شاخصه های توسعه و پیشرفت مورد توجه عالمان اجتماعی است و در کیفیت تعاملات اجتماعی نقش بسزایی دارد. هدف از انجام این پژوهش، دست یابی به مدل جامعه شناختی سرمایه فرهنگی نخبگان ورزشی در تعامل با بستر اجتماعی می باشد. رویکرد پژوهش، کیفی و روش به کارگرفته شده، دلفی می باشد. براین اساس، با 10 نفر از متخصصان و نخبگان ورزشی به میزان 500 دقیقه مصاحبه شد و 5 مقوله جامعه شناختی سرمایه اجتماعی نخبگان ورزشی در تعامل با بستر اجتماعی شناسایی گردید: دسته «تعاملات اجتماعی» شامل شاخص های شبکه تعاملات و روابط اجتماعی که دارای بیشترین نمره و میانگین هستند و پس از آن به ترتیب دسته های «سرمایه های اجتماعی»، «منابع انسانی» و «ظرفیت ها» در بستر اجتماعی بر سرمایه اجتماعی نخبگان ورزشی از سوی متخصصان و نخبگان ورزشی حائز اهمیت شناخته شده اند. در آخرین ردیف اهمیت نیز دسته «منابع مادی» قرار دارد.بر این اساس، دو شاخص «آموزش به عنوان حامی ورزش» با میانگین 9/4 در بالاترین حد اثرگذاری و «اساتید و دست اندرکاران امر ورزش»، «کارگروهی» و «همدلی» و «وجدان کاری» با نمره میانگین مشترک 8/4 از بیشترین میزان تاثیر برخوردار بودند. همچنین کمترین میزان تاثیر و تعامل مربوط به  شاخص«حمایت دولت» با میانگین اثرگذاری 8/3 بود.

«تضاد» به عنوان گوهر رابطه کارکن و کارفرما در تمامی گفتمان های متعارف به شکل دیالکتیکی از نوع قطبی و هگلی آن که اساسا تضاد به تناقض تبدیل می شود وجود دارد. در حالی که توجه و فهمِ شکل های مورد نظر زیمل و گورویچ از دیالکتیک، می تواند تغییرات بنیادی در ارتباط کارکن و کارفرما ایجاد کند. کشف، شناخت و بررسیِ زمینه ها و مقوله های موجود و نقش آن ها در رابطه کارکن و کارفرما از اهداف این پژوهش است. پژوهش میدانی با راهبرد استقرایی با رویکرد تئوری زمینه ای بوده و از ابزارهای مشاهده غیررسمی و به صورت مشارکت کامل پژوهشگر، هم چنین تکنیک مصاحبه رسمی و غیر رسمی بهره گرفته شده و در تحلیل داده ها از تحلیل موقعیت و تحلیل گفتمان استفاده شده است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که فهمِ نقش ها در روابط کارکن و کارفرما و از بین رفتن نگاه تناقضی هر یک از طرفین باعث هم فهمی بین کارکن و کارفرما خواهد شد، به معنای دیگر، بوجود آمدن دیالکتیک چند اسلوبی به جای دیالکتیک تک اسلوبی یا قطبی که تضادها و تفاوت ها را به رسمیت شناخته و با درک آن می توان از استراتژیِ مبارزات دایمی فاصله گرفته و استراتژی چانه زنی را جایگزین آن نمود که این استراتژی می تواند باعث تسهیل در منافع و مطالبات هر دو گروه شود

هدف: هدف اصلی پژوهش، شناسایی و اولویت بندی ویژگیهای فردی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی موثر بر وضعیت کودکان یتیم خانه های تحت پوشش بهزیستی تهران  پس از 18 سالگی است.روش شناسی: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر نوع داده، آمیخته (کیفی و کمی) است. جامعه آماری شامل نخبگان دارای مدرک تحصیلی دکتری و عضو هیات علمی دانشگاه با سابقه حداقل 5 سال در سازمان بهزیستی و دارای مدارک تحقیقاتی و شرکت در سمینارهای مرتبط می باشد. حجم نمونه 10نفر خبره بود که با روش هدفمند و با توجه به اصل اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه سازمان یافته و پرسشنامه مقایسات زوجی است. برای تحلیل داده ها از روش کد گذاری نظری (باز، محوری و انتخابی) و تکنیک AHP فازی استفاده شد.یافته ها: پس از کد گذاری باز و محوری مشخص شد که برای ویژگیهای فردی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی موثر بر وضعیت کودکان یتیم خانه های تحت پوشش بهزیستی تهران  پس از 18 سالگی چندین مولفه به دست آمد که این ابعاد عبارتند از: در بعد محیطی شامل اقدامات حمایتی و بسترهای محیطی می باشد. در بعد فردی شامل مولفه های 1-بهره هوشی2-استعدادهای فردی 3- شرایط جسمی 4- شرایط روحی. در بعد اجتماعی شامل:1- مسئولیت اجتماعی2- هنجارهای دینی 3-چرخه ی معیوب اجتماعی شدن. بعد فرهنگی شامل مؤلفه های1-هنجارهای پذیرفته شده فرهنگی و 2- نبود فرهنگ می باشد.نتیجه گیری: براساس تکنیک AHP فازی تاثیر  بعد فردی در درجه اول اهمیت، بعد فرهنگی درجه دوم، بعد محیطی درجه سوم  و بعد اجتماعی چهارم می باشد.

هدف پژوهش: این پژوهش به بررسی نقش آموزش کارآفرینی اجتماعی بر توسعه اقتصادی در پارک های علم وفناوری دانشگاه علم و فرهنگ و دانشگاه علامه طباطبایی می پردازد. هدف این تحقیق تحلیل اثرات آموزشی بر توسعه اقتصادی، شناسایی مکانیزم های انگیزشی مؤثر و ارزیابی اعتبار اجتماعی دوره ها و تحلیل آثار و تغییرات محیطی ناشی از آن است. کارآفرینی اجتماعی با ایجاد فرصت های شغلی، کاهش فقر و توانمندسازی جوامع، نقش حیاتی در توسعه پایدار ایفا می کند. به همین دلیل، بررسی تأثیرات آموزش های کارآفرینی اجتماعی در پارک های علم وفناوری که به عنوان بسترهای کلیدی برای حمایت از استارتاپ ها و نوآوری های اجتماعی محسوب می شوند، ضروری است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است؛ زیرا نتایج آن می تواند به بهبود سیاست گذاری ها و طراحی دوره های آموزشی در پارک های علم وفناوری کمک کند. روش پژوهش. این پژوهش از رویکرد کیفی از نوع تحلیل تماتیک استفاده کرده و داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با ۱۰ متخصص حوزه پارک های علم وفناوری جمع آوری شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا و از طریق مراحل کدگذاری اولیه، طبقه بندی کدها و تحلیل تماتیک انجام گرفته است. یافته ها: یافته ها نشان می دهند که آموزش های کارآفرینی اجتماعی از طریق تقویت تعاملات گروهی و ارائه بازخوردهای مؤثر، انگیزه کارآفرینان را افزایش می دهد و روحیه نوآوری و توسعه زیرساخت های حمایتی را بهبود می بخشد. همچنین، این آموزش ها منجر به افزایش آگاهی اجتماعی و ارتقای اعتبار کارآفرینان می شود و فرصت های شغلی جدید و سرمایه گذاری در استارتاپ های اجتماعی را تسهیل می کند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش کارآفرینی اجتماعی نه تنها به رشد اقتصادی کمک می کند، بلکه بر بهبود شاخص های اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیرگذار است. پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی متناسب با نیازهای واقعی کارآفرینان طراحی شده و حمایت های مالی و مشاورهای افزایش یابد. تقویت تعاملات بین دانشگاه، صنعت و نهادهای دولتی و همچنین افزایش دسترسی به منابع مالی از الزامات کلیدی برای توسعه کسب وکارهای اجتماعی به شمار می آید.