نغمه حسینی سروستانی

مقدمه: وفاداری گردشگران به غذاهای محلی نقش مهمی در تقویت هویت فرهنگی مقصدهای گردشگری ایفا می کند. انتخاب مکرر غذاهای سنتی توسط گردشگران نه تنها به حفظ و انتقال میراث آشپزی کمک می کند، بلکه موجب رونق اقتصادی کسب وکارهای کوچک و تولیدکنندگان محلی می شود. این وفاداری تجربه ای اصیل تر از سفر را برای گردشگران رقم زده و ارتباط آن ها با جامعه میزبان را عمیق تر می سازد. همچنین، مصرف غذاهای بومی با کاهش اثرات زیست محیطی، به توسعه پایدار گردشگری کمک می کند. هدف پژوهش: این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر وفاداری گردشگران نسبت به غذای محلی انجام شد. روش شناسی تحقیق: ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. برای اولویت بندی عوامل اثرگذار از ضریب تغییرات استفاده شد و تحلیل عاملی برای شناسایی ساختار پنهان داده ها به کار رفت. جامعه آماری پژوهش شامل گردشگران روستایی در قلمرو کوچ نشینان شهرستان شوشتر بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، ۳۸۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. یافته ها و بحث: نتایج نشان داد که دو عامل «افزایش دوستی یا خویشاوندی از طریق غذای محلی» و «مشاهده نحوه زندگی دیگران» بیشترین تأثیر را بر وفاداری گردشگران داشتند. همچنین، تحلیل عاملی شش عامل اصلی را شناسایی کرد که در مجموع 652/59 از واریانس کل را تبیین کردند. این عامل ها شامل تجربه فرهنگی، طعم و سلامت، روابط بین فردی، احساسات، خدمات رستوران، تنوع و آداب میز بود. این عوامل نشان دهنده ابعاد مختلفی از تجربه گردشگری هستند که می توانند بر انتخاب و وفاداری غذایی گردشگران تأثیرگذار باشند. نتایج: وفاداری گردشگران به غذاهای محلی نه تنها به حفظ فرهنگ غذایی و تقویت ارتباطات اجتماعی کمک می کند، بلکه نقش مهمی در توسعه پایدار گردشگری ایفا می نماید. شناخت عوامل مؤثر بر این وفاداری می تواند به سیاست گذاران، فعالان گردشگری و صاحبان کسب وکارهای محلی در طراحی راهبردهای مؤثر برای جذب و حفظ گردشگران کمک کند.