شکوفه امامقلی

هدف: در این پژوهش به بررسی تأثیرات حاد دوزهای مختلف کافئین، سیترولین مالات و تقویت پس فعالی (PAP) بر توان اندام تحتانی، ظرفیت بی هوازی و عملکرد هوازی در زنان کیک بوکسینگ کار پرداخته شد. مواد و روش ها: هفتاد شرکت کننده به صورت تصادفی در هفت گروه قرار گرفتند: کنترل (Con)، کافئین 4 میلی گرم/کیلوگرم (Caf4)، کافئین 5 میلی گرم/کیلوگرم (Caf5)، کافئین 4 میلی گرم/کیلوگرم+سیترولین مالات (Caf4+CitMal)، کافئین 5 میلی گرم/کیلوگرم+سیترولین مالات (Caf5+CitMal)، کافئین 4 میلی گرم/کیلوگرم+سیترولین مالات+PAP (Caf4+CitMal+PAP) و کافئین 5 میلی گرم/کیلوگرم+سیترولین مالات+PAP (Caf5+CitMal+PAP). یک ساعت قبل از اجرای آزمون مکمل ها استفاده شدند. تمام مکمل ها (شامل دارونما و گروه های مداخله) از نظر ویژگی های حسی (رنگ، طعم و بو) یکسان بودند. پس از ۵۰ دقیقه از مصرف مکمل، آزمودنی ها به مدت ۱۰ دقیقه گرم کردن انجام دادند. به منظور بررسی عملکرد ورزشی از آزمون های عملکردی شامل آزمون پرش سارجنت (برای اندازه گیری ارتفاع پرش عمودی)، آزمون دویدن بی هوازی (RAST) (به منظور سنجش توان بی هوازی) و آزمون شاتل ران 20 متری (برای تخمین حداکثر اکسیژن مصرفی (maxVO2) استفاده شد. PAP از طریق تمرینات پلایومتریک پنج دقیقه قبل از آزمون ها اعمال شد. یافته ها: نتایج نشان داد، ترکیب کافئین 5 میلی گرم/کیلوگرم با سیترولین مالات و PAP (Caf5+CitMal+PAP) منجر به بهبود معنادار در ارتفاع پرش عمودی (12 درصد) و توان بی هوازی (15 درصد) در مقایسه با گروه کنترل شد (0.05P<). درمقابل، مصرف کافئین 4 میلی گرم/کیلوگرم به تنهایی (Caf4) بهبود معناداری را ایجاد نکرد. درباره عملکرد هوازی، ترکیب کافئین و سیترولین مالات (Caf4+CitMal و Caf5+CitMal) افزایش معناداری را در VO2max ایجاد کرد؛ به طوری که گروه Caf5+CitMal بهبود 10 درصد در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (0.05P<)؛ با این حال، افزودن PAP تأثیر بیشتری بر عملکرد هوازی نداشت. نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که دوزهای بالاتر کافئین (5 میلی گرم/کیلوگرم) در ترکیب با سیترولین مالات و PAP، به طور خاص بر بهبود توان انفجاری و ظرفیت بی هوازی در زنان کیک بوکسینگ کار مؤثر است.