وحیده ریاحی

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات مقاومتی، استقامتی و تناوبی خیلی شدید HIITبر بیان ژن CTRP12در رت های نر چاق دیابتی ویستار بود. روش پژوهش: در این مطالعه تجربی، 48 سر رت صحرایی نر چاق دیابتی و سالم (میانگین سنی شش هفته و میانگین وزنی 16±230 گرم) به شیوه تصادفی به شش گروه هشت تایی تقسیم شدند: 1- گروه شم (HE) ؛ 2- کنترل دیابتی (DI)؛ 3- دیابتی+تمرین مقاومتی با شدت متوسط(DI-MRT) ؛ 4- دیابتی+تمرین مقاومتی با شدت بالا(DI-IRT) ؛ 5- دیابتی+تمرین تناوبی خیلی شدید (DI-HIIT)؛ 6- دیابتی+تمرینات استقامتی با شدت متوسط(DI-AT) . گروه های تمرینی ( مقاومتی، تناوبی و استقامتی) به مدت دوازده هفته و هر هفته پنج جلسه به تمرین پرداختند. بیان ژن CTRP12 با روش RT-Real time PCR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، متعاقب دوازده هفته تمرین، میزان بیان نسبی ژن CTRP12 بافت چربی آزمودنی گروه های مختلف تمرینی (استقامت، مقاومتی با شدت متوسط و بالا، اینتروال شدید) به طور معناداری از گروه HE کمتر (0.001=P) و از گروه DI بیشتر (0.001=P.) بود. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، تمرینات استقامتی، مقاومتی (متوسط و شدید) و تناوبی خیلی شدید موجب افزایش بیان ژنِ CTRP12 در بافت چربی احشایی رت های چاق دیابتی نوع 2 می شوند.