نگار کریم پور

مفهوم «نشوز» در آیه ۳۴ سوره نساء یکی از مسائل پربسامد حقوق زن در قرآن است. یکی از نواندیشانی که به این آیه توجه ویژه ای دارد عزیزه الحبری است. المیزان علامه طباطبایی، یکی از مهم ترین کتب تفسیری شیعه، نیز تفسیر این آیه را در بر دارد. این مقاله، با روش تفسیر تطبیقی، به این می پردازد که علامه طباطبایی و الحبری چه تفسیری از نشوز در آیه یادشده به دست داده اند و این تفاسیر چه شباهت و اختلافی با یکدیگر دارند. علامه طباطبایی شخصیت زن را با مرد برابر می شمارد و اعتقاد دارد که نمی توان نگاه غرض ورزانه ایی به زن روا داشت؛ بنابراین، تصورات عوامانه درباره ضرب زنان در اندیشه وی جایگاهی ندارد. الحبری، بیشتر با تأکید بر روایت پیامبر اکرم (ص)، به نشوز می پردازد که حضرت آن را به فاحشه مبینه، یعنی زنا، تفسیر می کند و در نتیجه، دایره نشوز را بسیار مضیق تر می نماید.