معصومه واحدی

با توجه به پیشرفت جوامع، قراردادهایی متناسب با شرایط جدید ایجاد می شود که حقوق دانان در برخورد با این قراردادها دو رویکرد دارند: یا ماهیت این قراردادها را همان قراردادهای معین موجود می دانند یا آن را در ذیل قراردادهای ماده 10 قانون مدنی قرار می دهند. یکی از این قراردادهای نوظهور قراردادهای عرصه پیمانکاری هستند که با توجه به دلایلی که از هر دو گروه ارائه می شود، نظر قائلین به رویکرد اول قابل توجه است. در قانون مدنی از عقد جعاله با ویژگی های خاص و منعطفی نام برده شده که به دلیل شرایط، ویژگی ها و اوصافی که دارد، امکان بهره گیری از این عقد در برخی موارد به جای قراردادهای پیمانکاری وجود دارد. در این تحقیق، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، سعی بر آن شده است که با بررسی کامل ویژگی ها و موارد استفاده عقد جعاله و قراردادهای پیمانکاری پاسخ به این سؤال اصلی داده شود که آیا می توان از قرارداد جعاله به جای قرارداد پیمانکاری بهره برد یا خیر؟ درنهایت، با توجه به ویژگی های عقد جعاله می توان گفت امکان جایگزینی عقد جعاله با برخی از قراردادهای پیمانکاری وجود دارد.