فائزه کرمی کتکی

عناصر فعلی تشکیل دهنده حقوق عمومی در عصر جدید تحول یافته اند. ازجمله، مردم در نظام حقوق عمومی جدید حاکمان اصلی انگاشته می شوند، صاحب حق هستند، حکومت نماینده مردم است و دولت وظیفه تضمین حقوق بنیادین شهروندان را دارد. درعین حال، روایتی از سنت گرایی نیز اخیراً ظهور یافته است که با پیش نهادن نظریه شهر مقدس، با عناصر اصلی حقوق عمومی جدید و بنیادهای آن ها مانند حاکمیت قانون، نظارت و تعادل، مبنای برابری و تفکیک قوا مخالفت می کند. این شهر ساختاری سلسله مراتبی دارد که اعضایش حقوق برابر ندارند و برای افراد به واسطه عضویت در هر طبقه، امتیازاتی تعریف شده است. بالاترین مقام در این هرم برهمن و پس از آن کشاتریا است که قدرت های معنوی و دنیوی را در دست دارند. فرض می شود که برهمن منصوب ذات قدسی است. کشاتریا نیز قدرت دنیوی را در اختیار دارد و کاملاً تابع برهمن است. شهر مقدس راهی جز پذیرش سلطنت مطلق پیش روی خود ندارد.