محمد عسکری زاده

ادغام فناوری های نوین در سازمان های ورزشی ایران، علی رغم ظرفیت های تحول آفرین مدیریتی و اقتصادی، با چالش ها و فرصت های متنوعی روبه روست که درک جامع آن ها مستلزم تحلیل منسجم و مبتنی بر شواهد است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از مطالعه کتابخانه ای و تحلیل اسناد، به بررسی نظام مند یافته های علمی و اسناد راهبردی منتشرشده در بازه ۲۰۱۳ تا 2024 می پردازد. منابع بر اساس معیارهایی چون اعتبار علمی، ارتباط مستقیم با موضوع و جدید بودن، از پایگاه های داخلی و خارجی انتخاب و با استفاده از کلیدواژه های تخصصی مرتبط، غربالگری شد. در مجموع، ۷۸ منبع شامل آثار داخلی و خارجی تحلیل شدند. بر اساس چارچوب مفهومی پژوهش، یافته ها در دو محور فرصت ها و چالش ها دسته بندی شد. از جمله فرصت های کلیدی، ارتقای شفافیت مالی و مدیریتی، توسعه منابع درآمدی از طریق فناوری، بهبود سلامت ورزشکاران با تحلیل داده ها، و رشد تعاملات دیجیتال با مخاطبان شناسایی شد. مقابله با چالش هایی چون ضعف زیرساخت ها، کمبود نیروی انسانی متخصص، مقاومت فرهنگی و محدودیت ناشی از تحریم ها نیز، محور اصلی یافته های انتقادی بود. تحلیل ها نشان می دهد که میزان موفقیت ادغام فناوری، وابسته به هم افزایی بین رشد زیرساخت، آموزش نیروی انسانی و حمایت سیاست گذاران از استارتاپ های بومی است؛ و بدون توازن در این عوامل، خطر تعمیق شکاف فناوری میان بخش های مختلف ورزش کشور افزایش خواهد یافت. در نهایت، پژوهش تاکید می کند حمایت هدفمند از تولید فناوری بومی، ارتقای سواد دیجیتال اعضای سازمان های ورزشی، و تدوین سیاست های جامع، زمینه تحقق توسعه پایدار و تحول دیجیتال در ساختار ورزش ایران را فراهم می کند.