یاسوشی مارویاما

جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۴، به سازمان ژاپنیِ "نیهون هیدانکیو" اعطا شد؛ نهادی متشکل از بازماندگان بمباران اتمی (موسوم به «هیباکوشا»). ایشان به مبارزه ای مستمر با غفلت و بی تفاوتی جهانی نسبت به فجایع ناشی از ابرهای قارچ گونه بمباران اتمی پرداخته اند. برای این بازماندگان بمباران اتمی، آموزش صلح ابزاری ضروری به شمار می آید. با این حال، آموزش صلح در شهرهای هیروشیما و ناگازاکی گاه مورد انتقاد واقع شده است، زیرا همواره بر خسارت های ناشی از بمباران اتمی تأکید شده است. این مقاله پیش زمینه پیچیده این واقعیت را تبیین می نماید که چرا آموزش صلح در هیروشیما، بر خسارات و آسیب ها تمرکز می نماید. از هنگامی که جهانیان به دلیل بی تفاوتی و سانسور سیاسی، از درد و رنج بازماندگان غافل بودند، یکی از مهمترین مأموریت های بازماندگان، برملا ساختن واقعیتی هولناک بوده است که در زیر ابرهای اتمی پنهان مانده است. در پایان، مقاله به این می پردازد که چگونه فلسفه تعلیم و تربیت می تواند از کلاف پیچیده هیروشیما گره گشایی کند و در ایجاد درک متقابل نقش آفرین باشد.