حسین مهدی رکن آبادی

این پژوهش به بررسی تأثیر هوش مصنوعی بر تصمیم گیری مدیران در کسب وکارهای نوپا واقع در پارک علم و فناوری تهران می پردازد. هدف اصلی تحقیق شناسایی عوامل مؤثر هوش مصنوعی بر فرآیندهای تصمیم گیری و تحلیل چالش ها و مسئولیت های مرتبط با استفاده از این فناوری در محیط های نوپا است. این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و پژوهش های کاربردی می باشد. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با ۲۱ نفر از مدیران و کارشناسان مرتبط با پارک های علم و فناوری جمع آوری شده است. روش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی به کار گرفته شده و تکنیک دلفی برای تعیین مؤلفه ها و زیرمؤلفه های تأثیر هوش مصنوعی بر تصمیم گیری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده شناسایی چهار مؤلفه اصلی شامل “تحلیل و پردازش داده ها”، “بهینه سازی تصمیم گیری”، “مدیریت منابع و فرآیندها” و “چالش ها و مسئولیت ها” است. همچنین، یافته ها تأکید بر اهمیت هوش مصنوعی در بهبود سرعت، دقت و کارایی تصمیم گیری مدیران داشته و چالش هایی نظیر تعصب الگوریتمی و نگرانی های حریم خصوصی را نیز مطرح می سازد. نتایج این تحقیق می تواند به درک بهتر نقش این فناوری در بهبود عملکرد سازمانی و شناسایی چالش های مرتبط با آن، و در سطح مدیران عالی و سیاست گذاران در توسعه استراتژی های مؤثر و استفاده بهینه از هوش مصنوعی ارائه طریق نماید.

زمینه هدف: امروزه آموزش عالی با مسائل گوناگونی در حوزه های کیفیت آموزش ، شیوه های جذب منابع مالی ، بیکاری دانش آموختگان و .. روبرو است. به منظور پاسخگویی به این مسائل می توان از خط مشی گذاری هوشمند و صحیح بهره برد. هدف این پژوهش، مفهوم سازی خط مشی گذاری هوشمند در دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و به روش تحلیل محتوا انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی و مصاحبه با 27 نفر از خبرگان با روش نمونه گیری نظری تا اشباع نظری انجام شد که شامل مدیران ارشد و عالی وزارت آموزش عالی و دانشگاه آزاد اسلامی و ... بودند. تحلیل داده ها با بهره گیری از تکنیک کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گردید. برای رتبه بندی مولفه ها، از روشPromethee استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادکه پنج مولفه مدیریت و برنامه ریزی هوشمند، کیفیت و ارزیابی هوشمند، آموزش و توسعه منابع انسانی هوشمند، مشارکت و شفافیت هوشمند، و پژوهش و نوآوری هوشمند در تحقق خط مشی گذاری هوشمند نقش کلیدی دارند. از میان این مؤلفه ها، آموزش و توسعه منابع انسانی هوشمند به عنوان مهم ترین مؤلفه شناسایی شد. همچنین مولفه های داده محوری و فناوری محوری به عنوان اصول بنیادین در این رویکرد مطرح شدند. نتیجه گیری: رویکرد طراحی شده می تواند به عنوان یک چارچوب کارآمد برای بازطراحی سیاست ها و برنامه های آموزشی در دانشگاه ها به کار گرفته شود.