سیده عسل ناصرپور

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نگرش به روابط فرازناشویی بر اساس احساس تنهایی و بخشودگی بین فردی از طریق میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اهواز انجام شد. روش: روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اهواز در سال تحصیلی 1402 بود. به این منظور 240 نفر به روش نمونه گیری در تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نگرش به روابط فرازناشویی Watley (2006)، احساس تنهایی Russell و همکاران (1980)، بخشودگی بین فردی Ehtshamzadeh و همکاران (2010) و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی Young (1988) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد (p<0.05). یافته ها: یافته ها نشان داد ضریب مسیر بین احساس تنهایی و نگرش به روابط فرازناشویی 0.319 =β می باشد که در سطح p<0.01 از لحاظ آماری معنی دار است. ضریب مسیر بین احساس تنهایی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی 0.170=β می باشد که در سطح p<0.05 از لحاظ آماری معنی دار است. ضریب مسیر بین بخشودگی بین فردی با نگرش به روابط فرازناشویی 0.074-=β می باشد که در سطح p<0.05 از لحاظ آماری معنی دار نبود و این مسیر حذف شد. ضریب مسیر بین بخشودگی بین فردی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی 0.364-=β می باشد که در سطح p<0.01 از لحاظ آماری معنی دار است. ضریب مسیر بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و نگرش به روابط فرازناشویی در سطح 0.430=β می باشد که در سطح p<0.01 از لحاظ آماری معنی دار است. نتیجه گیری: به طور کلی، مدل نهایی از برازش مطلوب برخوردار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت احساس تنهایی و بخشودگی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی از متغیرهای مرتبط با نگرش به روابط فرزناشویی است که نیازمند توجه و بررسی توسط مسئولین و روانشناسان و مشاوران حوزه ی خانواده می باشد.