سید محمد حسینی زارچ

امروزه با فضای پیچیده و متغیر بازار، فعالیت های نوآورانه دیگر محدود به داخل شرکت ها نیست و نوآوری مشترک بین اعضای زنجیره تأمین اهمیت بسیاری پیداکرده است. ازاین رو، هدف این تحقیق بررسی تأثیر کیفیت روابط در زنجیره تأمین بر روی عملکرد نوآوری به صورت مستقیم و همچنین با توجه به نقش متغیرهای میانجی اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح است. تحقیق از نظر هدف کاربردی بوده و بر حسب روش تحقیق، همبستگی است که با به کارگیری پرسشنامه ای معتبر و پایا و روش پیمایشی داده های موردنیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران صنعت بسته بندی هستند که با توجه به یکنواختی جامعه، روش نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شد. با توجه به حجم نمونه موردنیاز 53 پرسشنامه توزیع گردید. نتایج روایی و پایایی پرسشنامه نیز قابل قبول بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 تجزیه وتحلیل گردید. تأیید روابط بین متغیر ها و عوامل از طریق تحلیل عاملی تأییدی و تکنیک مدل سازی PLS با استفاده از نرم افزار PLS2 Smart صورت پذیرفته است. یافته ها نشان داد که کیفیت روابط در زنجیره تأمین رابطه مستقیم و مثبت بر اشتراک دانش ضمنی، اشتراک دانش صریح و عملکرد نوآوری داشت. همچنین اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح بر عملکرد نوآوری تأثیر مستقیم دارند. نقش میانجی متغیرهای اشتراک دانش ضمنی و اشتراک دانش صریح در رابطه بین کیفیت روابط در زنجیره تأمین و عملکرد نوآوری نیز تأیید شد.