محمدباقر جمالی

صنایع آب بر مانند فولاد، با ردپای کربنی قابل توجه در مراحل تولید و فرآیندهای تصفیه آب، سهم عمده ای در آلودگی محیط زیست دارند. این مسأله باعث شده تا دولت ها به تدوین سیاست ها و سازوکارهایی برای کاهش انتشار کربن در این صنایع بپردازند. یکی از این سیاست ها، تجارت کربن است؛ مکانیسمی که در آن به هر شرکت سهمیه مشخصی از انتشار کربن اختصاص داده می شود. شرکت هایی که از این سهمیه فراتر روند، با پرداخت جریمه مواجه می شوند و آن هایی که میزان انتشار کمتری دارند، می توانند سهمیه اضافی خود را به دیگران بفروشند. در مقاله حاضر، از یک مدل بازی استکلبرگ استفاده شده است که در آن دولت به عنوان بازیکن رهبر و تولیدکنندگان به عنوان بازیکنان پیرو نقش آفرینی می کنند. با به کارگیری نظریه بازی، اثرات یارانه های دولتی بر مقادیر تعادلی متغیرهای تصمیم شامل میزان تولید، انتشار کربن، و هزینه ها بررسی شده است. نتایج این تحلیل می تواند به دولت ها و تولیدکنندگان در تدوین سیاست های مؤثر برای کاهش ردپای کربنی و بهبود عملکرد زیست محیطی صنایع کمک کند. این پژوهش با ارائه بینش های کاربردی    در زمینه تعاملات اقتصادی و زیست محیطی، نقش مهمی در درک تأثیر سیاست های دولتی بر تصمیم گیری در صنایع آب بر ایفا می کند.

نگهداری و تعمیرات در سازمان ها، روزبه روز اهمیت بیشتری پیدا می کند. با رشد روزافزون اهمیت نگهداری از تجهیزات، سیاست های مختلفی برای پیاده سازی نگهداری و تعمیرات به وجود آمده است. سازمان ها به دنبال انتخاب بهترین سیاست نگهداری و تعمیرات برای خود هستند تا ضمن کاهش هزینه های خرابی، هزینه های اجرای سیاست نیز بهینه شود. درنتیجه معیارهای متعدد برای انتخاب سیاست بهینه نگهداری و تعمیرات دخیل هستند. امتیازدهی به معیارها اغلب به صورت عدد قطعی امکان پذیر نیست درنتیجه نیاز به استفاده از منطق فازی احساس می شود. در این پژوهش روشی برای ارزیابی سیاست های نگهداری و تعمیرات با رویکرد فازی ارائه شده است. در گام اول برای وزن دهی به معیار از تکنیک دیمتل فازی استفاده شده است. سپس برای رتبه بندی گزینه ها روش تحلیل گروهی خاکستری بر پایه ی اعداد فازی بازه ای به کاررفته است. در پایان برای فهم بهتر روش، یک مطالعه موردی صورت گرفته است.