زینب مصوری نظام آباد

صنعت برق به عنوان صنعت زیربنایی نقش مهمی در توسعه اقتصادی و رفاه جوامع دارد. با توجه به اهمیت انرژی الکتریکی در بخش صنعت به لحاظ به کار گیری تکنولوژی های مدرن تر و همچنین ملاحظات زیست محیطی، این مقاله به برآورد تقاضای تقریباً ایده آل انرژی الکتریکی ایران در بخش صنعت می پردازد. در این مطالعه با استفاده از داده های سری زمانی (1350-1390) و روش رگرسیون ظاهراً نامرتبط (SUR) کشش های قیمتی، درآمدی و متقاطع برای تقاضای انرژی الکتریکی بخش صنعت استخراج شده اند. نتایج حاکی از آن است که انرژی الکتریکی به عنوان یک کالای ضروری برای بخش صنعتی محسوب می شود. از طرفی انرژی های جانشین نمی توانند به عنوان جانشین مناسبی برای انرژی الکتریکی در بخش صنعتی لحاظ شوند و مهمتر آنکه به دلیل کم کشش بودن انرژی الکتریکی در بخش صنعتی سیاست های افزایش قیمت برق نمی تواند راهکار مناسبی برای کاهش مصرف برق توسط بخش صنعتی باشند. بر مبنای نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود سیاست گذاری انرژی الکتریکی در بخش صنعت اولاً غیر قیمتی و درآمدی باشند و ثانیاٌ با دقت خاصی انجام شوند، که باعث تغییرات ساختاری در مصرف این کالای استراتژیک نگردد.

شناخت رفتارهای مصرف کننده در تعیین سیاست های بهینه سازی و مدیریت مصرف با توجه به نقش اساسی و روز افزون انرژی الکتریکی در توسعه یک کشور می تواند مؤثر باشد. با استفاده از سیستم تقاضای تقریبأایده آل (AIDS) و روش تخمین رگرسیون ظاهراٌ نامرتبط (SUR) سعی شده است به برآورد تقاضای انرژی الکتریکی در بخش صنعت پرداخته شود. با ستفاده از داده های سری زمانی 1350-1390 کشش های جانشینی، درآمدی و متقاطع انرژی الکتریکی بخش صنعتی استخراج شده اند. نتایج حاکی از آن است که انرژی الکتریکی برای بخش صنعتی یک کالای ضروری است و مهمتر آنکه سیاست های افزایش قیمتی نمی توانند تأثیر قابل توجهی در مصرف انرژی الکتریکی بخش صنعتی داشته باشند. پیشنهاد می گردد سیاست های دیگر مرتبطی را مطرح و اثربخشی آن را در بخش صنعت دنبال نمایند.