آرزو مداحی کیوی

مقدمه و اهداف: سطح عامل مهمی است که ممکن است بر خطر آسیب دیدگی در حین دویدن تأثیر بگذارد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه نیروهای وارده بر پا طی دویدن بر روی سطح زمین در مقایسه با چمن مصنوعی در افراد با پای پرونیت و سوپینیت بود. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان دارای پای پرونیت و سوپینیت و سالم استان اردبیل تشکیل دادند. نمونه آماری به تعداد 30 نفر با دامنه سنی 25-20 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در مطالعه حاضر شرکت کردند. نمونه های آماری در سه گروه قرار گرفتند. تعداد 10 نفر در گروه پای پرونیت، 10 نفر در گروه پای سوپینیت و گروه سوم که 10 نفر هستند به عنوان گروه کنترل قرار گرفتند. از روش افتادگی استخوان ناوی برای تعیین نوع پا استفاده شد. از صفحه نیرو برتک برای ثبت نیروی عکس العمل زمین در هنگام دویدن بر روی سطح زمین و چمن مصنوعی با سرعت 2/3 متر بر ثانیه استفاده گردید. همچنین نیروهای عکس العمل زمین در جهت های عمودی (Fz)، قدامی-خلفی (Fy) و داخلی-خارجی (Fx) اندازه گیری شد. یافته ها: در فاز برخورد پاشنه پا با زمین مؤلفه داخلی-خارجی نیروی عکس العمل زمین در افراد دارای پای پرونیت طی دویدن بر روی سطح زمین در مقایسه با سطح چمن بزرگ تر بود. بعلاوه در لحظه برخورد پاشنه پا با زمین زمان رسیدن به اوج مؤلفه عمودی نیروی عکس العمل زمین طی دویدن بر روی چمن در مقایسه با سطح زمین افزایش یافت. نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که استفاده از سطح چمن مصنوعی می تواند موجب بهبود ریسک فاکتورهای آسیب در افراد دارای عارضه پای پرونیت و سوپنیت شود.

پای پرونیت و سوپینیت به عنوان ناهنجاری های رایج پا با تغییر بیومکانیک راه رفتن می تواند باعث آسیب دیدگی در اندام تحتانی شود. هدف از این پژوهش بررسی طیف فرکانس عضلات منتخب اندام تحتانی در سطح زمین در مقایسه با چمن مصنوعی در افراد دارای ناهنجاری پا طی راه رفتن است. در این مطالعه نیمه تجربی 10 نفر مرد دارای پای پرونیت، 10 نفر پای سوپینیت و 10 نفر سالم با دامنه سنی 25-20 سال شرکت نمودند. برای ثبت طیف فرکانس عضلات منتخب از یک دستگاه الکترومایوگرافی بایومتریکس استفاده شد. از نرم افزار بایومتریکس دیتا لایت برای استخراج فرکانس عضلات منتخب طی 3 فاز راه رفتن (استفاده شد. نتایج نشان داد که فرکانس فعالیت عضله راست رانی و عضله سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری راه رفتن در سطح چمن در مقایسه با سطح زمین افزایش یافته است. فعالیت در عضله دوقلو و پهن خارجی در گروه سالم نسبت به گروه پرونیت و سوپینیت بیش تر است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که استفاده از چمن مصنوعی برای افراد با ناهنجاری پا با توجه با افزایش فعالیت راست رانی و سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری می تواند مفید باشد.