لنا مطلبی

این پژوهش با هدف ارائه الگوی توسعه فضاهای شهری دوست دار کودک با تأکید بر بازی و ورزش در استان البرز انجام شده و از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل اساتید، کارشناسان و متخصصان و فعال در حوزه مدیریت ورزشی و متخصصین ورزش کودکان و همچنین اساتید رشته برنامه ریزی و توسعه شهری در استان البرز صورت گرفت. به منظور برآورد حجم نمونه، از نرم افزارهای Power Sample و SPSS استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل 120 نفر از اساتید، کارشناسان و متخصصان فعال در حوزه مدیریت ورزشی و ورزش کودکان و همچنین اساتید رشته برنامه ریزی و توسعه شهری در استان البرز می باشد. شیوه نمونه گیری به صورت هدفمند (قضاوتی) بوده و از آزمون PLS و تحلیل عاملی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج نشان داد عامل محوری می تواند موجب تقویت راهبردها در تقویت شهر دوست دار کودک گردد. توسعه فضاهای شهری دوستدار کودک با تأکید بر بازی و ورزش، نه تنها بر بهبود کیفیت زندگی کودکان اثرگذار است، بلکه به عنوان یکی از شاخص های مهم در دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری شناخته می شود. همچنین، راهبردها نیز بر پیامدهای توسعه شهر دوست دار کودک تأثیرگذارند. به طور کلی یک فضای شهری مطلوب می بایست برای تربیت و لذت کودک فراهم شود.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل استفاده از کمک داور ویدئویی در مسابقات فوتبال لیگ برتر ایران با استفاده از آینده پژوهی است.روش پژوهش: نوع تحقیق، کاربردی و ازنظر ماهیت، تحلیلی- اکتشافی است. جامعه آماری شامل خبرگان و اساتید حوزه مدیریت ورزشی که این افراد حداقل یک پژوهش (مقاله پژوهشی، سخنرانی، طرح پژوهشی، تألیف و ترجمه کتاب) در حوزه موضوع پژوهش به چاپ رسانده بودند. همچنین داوران فوتبال و مدیران فدراسیون فوتبال ایران بودند. به منظور شناسایی این افراد، از روش نمونهگیری هدفمند استفاده گردید. این نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درنهایت تعداد 18 نفر (10 استاد و 8 داور و مدیر) به عنوان نمونه مشخص گردیدند. سپس 15 نفر از جامعه آماری بخش قبلی، جهت انجام تحلیل اثرات متقاطع اعلام آمادگی کردند. برای تجزیه وتحلیل دادهها، از روشهای ترکیبی پنل خبرگان و اثرات متقاطع میکمک استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که مهم ترین پیشرانهای استفاده از کمک داور ویدئویی در مسابقات فوتبال لیگ برتر ایران، به ترتیب میزان تأثیرگذاری، عبارت اند از: افزایش کمی و کیفی دوربینهای فیلم برداری، استاندارد نمودن استادیومها، تجهیز استادیومها و تعیین محل قرارگیری تجهیزات و استفاده از آخرین فناوریها.نتیجه گیری: به مدیران فدراسیون فوتبال ایران توصیه میشود، به منظور استفاده از حداکثر اثرات استفاده از کمک-داور ویدئویی، از نتایج پژوهش حاضر استفاده نمایند.

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل پیش نیازها و اثرات کمک داور ویدئویی در توسعه فوتبال حرفه ای بود. این کار با انجام پژوهش کیفی از نوع گرانددتئوری که شیوه آن اکتشافی است، انجام شد. در این تحقیق از طریق بررسی ادبیات و مصاحبه اکتشافی به ارائه مدل، از روش برخاسته از داده ها و به شیوه تحلیل تم اقدام شد. برای انجام مصاحبه، جامعه آماری پژوهش، خبرگان و اساتید حوزه مدیریت ورزشی بودند که حداقل صاحب یک پژوهش (مقاله پژوهشی، سخنرانی، طرح پژوهشی، تألیف و ترجمه کتاب) در حوزه موضوع پژوهش و همچنین داوران فوتبال و مدیران فدراسیون فوتبال ایران بودند. به منظور شناسایی این افراد، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. این نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درنهایت 18 نفر (10 استاد و 8 داور و مدیر) به عنوان نمونه مشخص شدند. درنهایت مقوله ها در قالب 12 مقوله و 48 کد مفهومی مشخص شد و در دل ابعاد شش گانه مدل پارادایمی جای گرفتند. عواملی همچون عوامل نگرشی، مدیریتی و رسانه بر استفاده از کمک داور ویدئویی در توسعه فوتبال حرفه ای ایران تأثیرگذار بودند؛ بر این اساس، راهبردهایی پیشنهاد شد که این راهبردها متأثر از شرایط زمینه ای (زیرساخت ها و فرهنگی) و همچنین متأثر از شرایط مداخله گر (انسانی، تجهیزاتی، قانونی و اقتصادی) است. شناسایی پیش نیازها می تواند زمینه برنامه ریزی اثربخش را برای حرکت به سوی کاربرد این فناوری فراهم کند و بررسی اثرات این فناوری به تلاش برای کاهش پیامدهای منفی منجر می شود.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل نقش سواد رسانه ای در توسعه اصول اخلاق حرفه ای ورزشکاران حرفه ای با رویکرد ترکیبی انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف، از نوع کاربردی، روش آن، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری داده های آن پیمایشی بوده است. جامعه آماری در بخش کیفی، استادان دانشگاه، مربیان، داوران، خبرنگاران، تماشاچیان و ورزشکاران حرفه ای و  در بخش کمی، متخصصان حوزه رسانه، مطبوعات و همچنین ورزشکاران حرفه ای تشکل داده اند. از بین 384 نمونه پژوهش، 362 پرسشنامه صحیح مورد تحلیل قرار گرفته و به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده شده است. در بخش کیفی پژوهش مقوله ها در قالب 45 کد مفهومی و 8 مقوله فرعی استخراج شده اند. در بخش کمی مشخص شد که مؤلفه های، منبع کسب اطلاعات، ملاک انتخاب رسانه و تجزیه وتحلیل رسانه، صداقت و راستی، مسئولیت پذیری، وفاداری، رعایت ارزش های اجتماعی و رعایت اخلاق جمعی، از مؤلفه های سواد رسانه ای و اخلاق حرفه ای بوده اند.

مقدمه و هدف: تحقیقات نشان می دهند که فعالیت جسمانی می تواند وضعیت التهابی را تغییر دهد. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین با شدت بالا بر فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) بازیکنان فوتسال حرفه ای و غیرحرفه ای بود. روش شناسی: شرکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 9 بازیکن حرفه ای و 9 بازیکن غیرحرفه ای فوتسال بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در ابتدا میزان فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) گروه ها سنجیده، سپس تمرینات با شدت بالا از طریق پروتکل بروس برای ایجاد کوفتگی اعمال گردید. همچنین در 4 نوبت بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اجرای برنامه تمرینی اندازه گیری سطوح IL-6,IL-10,TNFa بررسی و داده ها ثبت شدند. درنهایت از آزمون تحلیل واریانس مرکب برای تجزیه وتحلیل داده ها و برای دیدن اختلافات بین گروه ها و مراحل به ترتیب از آزمون پیگردی توکی و بونفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد شرکت کنندگان هر دو گروه افزایش معنی داری در سطوح فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت پس از تمرینات نسبت به قبل از تمرینات نشان دادند. همچنین افزایش معنی داری در هر مرحله نسبت به مراحل قبل تا 48 ساعت بعد از تمرین نشان داده شد اما در 72 ساعت بعد از تمرین کاهش معنی داری نسبت به 48 ساعت پس از تمرین دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت تمرینات با شدت بالا موجب افزایش شاخص های التهابی در ورزشکاران با سطوح مختلف آمادگی جسمانی می شود.

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی و ورزش باوجود فواید فراوان برای ورزشکاران و عموم مردم می تواند موجب بروز آسیب های مختلف گردد. کوفتگی عضلانی تأخیری یکی از این پیامدهای منفی است که درنتیجه تمرینات با شدت بالا اتفاق می افتد، در همین راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین با شدت بالا بر کوفتگی تأخیری (کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز) بازیکنان فوتسال حرفه ای و غیرحرفه ای بود. روش شناسی: شرکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 9 بازیکن حرفه ای و 9 بازیکن غیرحرفه ای فوتسال بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در ابتدا میزان کراتین کیناز و لاکتات دهیدرودناژ گروه ها سنجیده شد سپس تمرینات با شدت بالا از طریق پروتکل بروس برای ایجاد کوفتگی اعمال گردید. همچنین در 4 نوبت بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اجرای برنامه تمرینی اندازه گیری سطوح CK و LDH بررسی و داده ها ثبت شدند. درنهایت از آزمون تحلیل واریانس مرکب برای تجزیه وتحلیل داده ها و برای دیدن اختلافات بین گروه ها و مراحل به ترتیب از آزمون پیگردی توکی و بونفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد شرکت کنندگان هر دو گروه افزایش معنی داری در سطوح کراتین کیناز و لاکتات دهیدرودناژ بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت پس از تمرینات نسبت به قبل از تمرینات نشان دادند. همچنین افزایش معنی داری در هر مرحله نسبت به مراحل قبل تا 48 ساعت بعد از تمرین نشان داده شد، اما در 72 ساعت بعد از تمرین کاهش معنی داری نسبت به 48 ساعت بعد از تمرین ایجاد شد.