بررسی شاخص های رقابت پذیری گردشگری با رویکرد مدیریت کیفیت فراگیر (مطالعه موردی: مراکز اقامتی شهر تبریز)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
جغرافیا و برنامه ریزی سال ۲۹ تابستان ۱۴۰۴ شماره ۹۲
312 - 290
حوزههای تخصصی:
در سال های اخیر رقابت پذیری به عنوان مفهوم اقتصادی تأثیرگذار بر توسعه پایدار صنعت گردشگری مطرح می شود. شاید تا چند سال پیش فقط ارائه خدماتی مثل اتاق های تمیز، سرویس حمل ونقل و غذای مناسب، مشتریان هتل ها را راضی نگه می داشت؛ ولی در حال حاضر مسافران هتل ها کل فرایند دریافت خدمات از مرحله ورود به اماکن اقامتی تا مرحله ترک آن را مورد ارزیابی قرار می دهند و انتظارات خود را با کیفیت خدمات ارائه شده مقایسه و این ارزیابی را مبنای مراجعات بعدی قرار می دهند. از مهم ترین ویژگی های خدمات اقامتی، ایجاد حس اطمینان و آسایش به مشتریان از طریق رابطه ای باکیفیت بالا و توجه به تأمین نیازهای روحی و جسمی مسافران هست. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. باتوجه به شاخص های مورد بررسی، برای جمع آوری داده ها از روش تحقیق کتابخانه ای و سپس میدانی (روش پرسش نامه - طیف لیکرت) از گردشگران مراکز اقامتی در تبریز استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی تک نمونه ای (T-Test) به منظور ارزیابی شاخص های رقابت پذیری شهر تبریز استفاده شد. از تحلیل رگرسیون چندمتغیره و تحلیل واریانس (Anova) برای بررسی و مطالعه وجود رابطه بین شاخص های رقابت پذیری گردشگری شهر تبریز و مدیریت کیفیت فراگیر و مشخص کردن تأثیر هر یک از متغیرهای مدیریت کیفیت فراگیر بر رقابت پذیری گردشگری شهر تبریز استفاده شد. همچنین برای چگونگی روابط بین متغیرها در بازه سه ماهه تیرماه و مهرماه 1402، همبستگی آن هم مورد بررسی قرار گرفت که از نوع مثبت بود و نتایج پژوهش نشان داد که با اعمال مدیریت کیفیت فراگیر، اندازه شاخص های رقابت پذیری گردشگری نیز در طول زمان در مراکز اقامتی تبریز افزایش پیدا می کند.