الهه صالحی

این پژوهش با هدف مقایسه عملکرد نوروسایکولوژیک افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری با افراد بهنجار انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای است. در این پژوهش 20 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی-جبری با 20 فرد بهنجار به روش نمونه گیری در دسترس مورد مقایسه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وسواسی جبری، مصاحبه بالینی ساختاریافته، مقیاس افسردگی همیلتون، آزمون توجه متمرکز، آزمون توجه تقسیم شده، آزمون برج لندن، آزمون ریسک پذیری آیوا، خرده آزمون طراحی با مکعب ها، خرده آزمون فراخنای ارقام، خرده آزمون توالی حروف و ارقام، خرده آزمون نماد ارقام، خرده آزمون گستره فضایی استفاده شد. داده های به دست آمده با روش آماری آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل های آماری نشان داد که عملکرد افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری در حافظه فعال، توجه تقسیم شده، سرعت پردازش، درک روابط فضایی، حافظه غیرکلامی، تفکر انتزاعی و برنامه ریزی ضعیف تر از افراد بهنجار است؛ بنابراین یافته های پژوهش حاضر مؤید این نکته است که مبتلایان به اختلال وسواسی جبری، نقایصی در عملکرد نوروسایکولوژیک دارند.