معصومه فتحعلی زاده

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین ابعاد شخصیتی، جهت گیری مذهبی در پیش بینی سلامت روان دانشجویان  متاهل زن دانشگاههای شهر تهران صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود.  نمونه  آماری شامل 300 دانشجوی زن متاهل که در مقاطع مختلف  تحصیلی مشغول به تحصیل بودند و چند سالی از زندگی مشترک آنان می گذشت. نمونه گیری به روش هدفمند و تصادفی ساده بود. ابزار اندازه گیری شامل 1- پرسشنامه  پنج عاملی  نئو 1985(NEO-FFI  )که یک پرسشنامه 60 سوالی می باشد.2- جهت گیری مذهبی (بهرامی احسان و همکاران ،1384 شعاع کاظمی 2010) که داری 4 زیر مقیاس  بود.3- پرسشنامه  سلامت عمومی (GHQ) دارای 28 سوال می باشد . آزمونهای آماری مورد استفاده: آمار توصیفی و آمار استنباطی ، همبستگی و ضریب رگرسیون بود.داده ها حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین متغیرهای ابعاد شخصیت  با جهت گیری مذهبی غیر از  روان رنجور خویی بود.رابطه  مثبت بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان در ابعاد مختلف بود. هم چنین بین ابعاد شخصیت  غیر از روان رنجور خویی و سلامت روان رابطه مثبت و معنا داری مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به داده ها اینگونه استنباط می شود که ابعاد شخصیتی ،جهت گیری مذهبی قدرت پیش بینی سلامت روان را در زنان متاهل  دانشجو دارامی باشند.

مدرنیته باعث دگرگونی و تغییرات سریع در مد شده است. مد از پیامدهای مدرنیته است و این مدرنیته است که سرعت و تنوع را در درون خود، برای انسان به ارمغان آورده است. مد نقش مهمی در بازتولید روابط طبقاتی ایفا می کند. امروزه استفاده از برند تا حدودی ملاک تشخیص افراد و جایگاه اجتماعی و ثروت و موفقیت آن ها می باشد. جوانان نیز بر حسب مقتضیات سنی انتظار دارند از ارزش واحترام دیگران برخوردار باشند و برای رسیدن به این هدف از ابزارها و شیوه های مختلف استفاده می کنند.  این پژوهش  به طور عمده بر سهم تبلیغات، اتحاد و تمایز یافتگی افراد در جامعه به عنوان متغیرهای استفاده از برند و  مدگرایی متمرکز است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و مطالعه برروی 210 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز خرید  شهر تهران انجام گرفت. بدین منظور از ابزار پرسشنامه با 74سوال استفاده گردید. انتخاب نمونه ها بصورت تصادفی بوده است.      هدف این پژوهش، بررسی سه عامل مؤثر در مد گرایی و ارتباط آن با برند می باشد. این عوامل شامل تبلیغات، اتحاد و تمایز است. اتحاد میل به همرنگی با دیگران را ارضا می کند و تمایز میل به جدایی و ممتاز بودن از دیگران را برآورده می سازد. نتایج  نشان می دهد بین تبلیغات و برند رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین دو عامل تمایز و اتحاد ( با اختلاف کمی) رابطه مثبت و معناداری با برند دارند. در نهایت می توان گفت که استفاده از برند می تواند با افزایش مدگرایی رابطه معناداری داشته باشد