بهرام رنجبریان

ریسک ادراک یکی از ابعاد ذاتی انتخاب مقصد از سوی گردشگر است. مقاصد گردشگری از جنبه های مختلفی از جمله موقعیت جغرافیایی، شرایط اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و سطح جرایم اجتماعی، با یکدیگر متفاوت هستند. بر اساس این تفاوت ها گردشگران به تحلیل ابعاد ریسک مقاصد می پردازند و مقصد مورد نظر را انتخاب می کنند. این مطالعه به اکتشاف ابعاد پدیده ی ریسک ادراک شده ی گردشگران بالقوه از مقصد گردشگری ایران با استفاده از رویکرد پژوهش ترکیبی می پردازد.     60 مشارکت کننده در مطالعه ی کیفی و 620 نفر نیز در مطالعه ی کمی پژوهش شرکت داشته اند. به منظور اکتشاف و بررسی ابعاد پدیده ی ریسک از روش تحلیل محتوای استقرایی به همراه تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شده است. نتایج آمیخته ی مطالعه ی کمی وکیفی نشان می دهد که گردشگران بالقوه هشت نوع ریسک در خصوص ایران ادراک می کنند. این ابعاد شامل ریسک نقض حقوق بشر، ریسک رضایت، ریسک پوشش نامناسب، ریسک اجتماعی، ریسک عدم دسترسی به پول نقد، ریسک جرائم، ریسک ارتباطات و ریسک ویزاست.

گردشگری بخش عمده ای از اقتصاد جهانی را تشکیل می دهد و یکی از بزرگ ترین صنایع جهان به حساب می آید. از مهم ترین عواملی که می تواند موجب رشد و توسعه ی گردشگری بین المللی و داخلی شود اقامتگاه ها و هتل ها جهت اسکان مسافرین می باشد. استفاده از بازاریابی نوین در این راه می تواند کمک شایانی به پیشرفت و توسعه ی صنعت هتل داری کند. بازاریابی حسی نوعی از بازاریابی است که نقش به سزایی در رضایت مشتریان دارد زیرا راه دستیابی به موفقیت را تا حد زیادی از میان احساسات و عواطف می داند، مسیری که در آن بسیاری از مشتریان از ارزیابی صرف ویژگی ها و خصوصیات کاربردی محصول پا را فراتر نهاده و می خواهند به محصول به عنوان یک تجربه بنگرند. این پژوهش به دنبال تعیین تاثیر بازاریابی حسی و مؤلفه های آن در بهبود رضایت مشتریان هتل ها است. در این مقاله ابتدا زیر مؤلفه های بازاریابی حسی شناسایی شده و سپس به کمک پرسشنامه ای محقق ساخته، میزان رضایت گردشگران از هریک از مؤلفه های حسی در هتل های مورد مطالعه مورد سنجش قرار گرفته است. سپس تاثیر بازاریابی حسی در بهبود رضایت مشتریان هتل ها بررسی شده است. جامعه ی آماری در پژوهش حاضر کلیه هتل های چهار و پنج ستاره ی شهر اصفهان هستند، حجم نمونه نیز به روش کوکران 120 نفر به دست آمده است. در نهایت جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش و تعیین تأثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از آمار استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری) استفاده شده است. نرم افزار کامپیوتری مورد استفاده نیز SPSS 20 و Amos 20 بوده است. یافته ها حاکی از این موضوع بود که متناسب بودن ویژگی هتل های مورد مطالعه با ذائقه ی حسی گردشگر تاثیر مستقیمی بر رضایت وی دارد و رضایت گردشگر خود بر نیات رفتاری گردشگر و بازگشت مجدد وی به هتل تاثیر گذار است.

هدف: این پژوهش با هدف طراحی مدل تأثیر هیجان های مشتری بر قصد خرید آنلاین و خرید هیجانی محصولات آرایشی و بهداشتی لوکس با تأکید بر نقش کیفیت خدمات آنلاین ادراک شده انجام گرفته است. روش: شناسایی ابعاد هیجان های مشتریان و کیفیت خدمات ادراک شده، در یک پژوهش اکتشافی با رویکرد کیفی انجام گرفت. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 23نفر از مشتریان فعال باسابقه و خرید زیاد از گروه های تلگرامی محصولات آرایشی و بهداشتی لوکس گردآوری شدند. برای تجزیه وتحلیل داده های کیفی، از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در بخش کمی نیز با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار پی ال اس، در س طح 385 نفر از مشتریان گروه های آنلاین تلگرامی محصولات آرایشی و بهداشتی لوکس، فرضیه های پژوهش آزمون شدند. یافته ها: داده های مرحله کیفی پژوهش، پس از تحلیل در قالب ابعاد مثبت و منفی برای هیجان های مشتری و برای کیفیت خدمات آنلاین ادراک شده در قالب کیفیت گروه، کیفیت خدمات مبادله و کیفیت تعامل، کدگذاری و طبقه بندی شد. همچنین آزمون فرضیه ها در مرحله کمّی پژوهش، نشان دهنده اعتبار مدل بود. نتیجه گیری: نظر به یافته های پژوهش، هیجان های مثبت در مقابل هیجان های منفی، به نسبت بیشتری بر تمامی ابعاد کیفیت خدمات آنلاین ادراک شده تأثیر می گذارد و در بین ابعاد کیفیت خدمات آنلاین ادراک شده، کیفیت خدمات مبادله، بیشترین تأثیر را بر قصد خرید و خرید هیجانی می گذارد؛ از این رو مدیران بازاریابی گروه های فروش این دسته از محصولات، می بایست با تأکید بر عملکرد صحیح خود در طی مبادله، هیجان مثبت و لذت بخشی را برای مشتری فراهم کنند تا قصد خرید و خرید هیجانی مشتری را افزایش دهند.

موفقیت صنعت گردشگری علاوه بر توسعه ی زیرساخت های این صنعت، مستلزم تقویت عوامل ترغیب کننده و کاهش عوامل بازدارنده ی قصد سفر گردشگران به یک مقصد گردشگری است. ریسک های استنباط شده ی مرتبط با سفر به یک مقصد گردشگری، یکی از مهم ترین عوامل بازدارنده ی سفر گردشگران به آن مقصد گردشگری است. از سوی دیگر، ممکن است گردشگران زن و مرد، استنباط متفاوتی از ریسک های مشابه داشته باشند. از این رو، هدف مقاله ی حاضر، دسته بندی ریسک های استنباط شده ی گردشگران خارجی، جهت سفر به شهر اصفهان و بررسی نقش تفاوت های جنسیتی در استنباط از این ریسک هاست. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل گردشگران خارجی است که در ماه های فروردین و اردیبهشت سال 1391 به شهر اصفهان سفر کرده اند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 300 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ریسک های استنباط شده ی گردشگران خارجی سفر کرده به شهر اصفهان، در چهار دسته یعنی ریسک های سلامتی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قابل دسته بندی است. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد گردشگران زن، ریسک های سلامتی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بیشتری نسبت به گردشگران مرد از سفر به شهر اصفهان استنباط کرده بودند. 

هدف مطالعه ی حاضر، عملیاتی سازی و سنجش فاصله ی روانی ادراک شده از مقصد گردشگری ایران است. فاصله ی روانی تفاوتی است که گردشگران بین مبدأ خود و کشور مقصد ادراک می کنند. در این مطالعه از روش تحلیل عاملی اکتشافی برای استخراج ابعاد فاصله ی روانی ادراک شده و از روش تحلیل عاملی تاییدی از آزمون روایی سازه ها استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش، اعضای شبکه ی مجازی گردشگری کوچ سرفینگ بوده اند که تجربه ی سفر به ایران را نداشته اند. به شیوه ی نمونه گیری در دسترس 620 نفر از این جامعه که به مناطق مختلف جهان تعلق داشتند، دراین مطالعه شرکت کردند. نتایج نشان می دهد که فاصله ی روانی یک سازه ی سه بعدی با ابعاد زیرساختی، فرهنگی و قانونی است. گردشگران مناطق مختلف نیز فاصله ی روانی ادراک شده ی بالایی را نسبت به مقصد ایران ادراک می کنند. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد بین گردشگران بالقوه از مناطق مختلف از نظر فاصله ی روانی ادراک شده درخصوص ایران، تفاوت معنی دار وجود دارد. گردشگران از مبدأ خاورمیانه در مقایسه با سایر مناطق فاصله ی روانی کمتری را ادراک کرده بودند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان استفاده گردشگران از ارتباطات دهان به دهان و نقش شخصیت در استفاده از این نوع ارتباطات انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش گردشگران خارجی سفر کرده به شهر اصفهان بوده که در ماه های فروردین و اردیبهشت سال 1390 به این شهر سفر کرده اند. نمونه ای به حجم 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از این جامعه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای حاوی 23 سؤال بوده است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به روش پیمایش انجام شده است. ابعاد شخصیتی مورد اشاره در این پژوهش برون گرایی/ درون گرایی و ریسک پذیری/ ریسک گریزی بوده است.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و در این زمینه از نرم افزار SPSS18استفاده شده است. برای بررسی فرضیه های پژوهش از آزموت تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که گردشگران برای جمع آوری اطلاعات و تصمیم گیری در مورد مقصد گردشگری از تبلیغات دهان به دهان استفاده کرده اند. از سوی دیگر گردشگران خارجی برون گرا و ریسک پذیر سفر کرده به شهر اصفهان بیشتر از سایرین از ارتباطات دهان به دهان برای جمع آوری اطلاعات و تصمیم گیری در مورد مقصد گردشگری استفاده کرده اند. نتایج تحلیل واریانس در مورد ویژگی های جمعیت شناختی نیز نشان می دهد که برون گرایی با سابقه سفر گردشگران و جنسیت آنها رابطه معناداری دارد؛ به این صورت که افرادی که از تحصیلات بالاتری برخوردار بوده اند برون گراتر می باشند. هم چنین در رابطه با ریسک پذیری می توان گفت که افرادی که قبلا به ایران سفر کرده اند و هم چنین مردها بیشتر از سایر گردشگران ریسک پذیر می باشند. هم چنین نتایج تحلیل واریانس در مورد رابطه بین ویژگی های جمعیت شناختی و استفاده از ارتباطات دهان به دهان نشان می دهد افرادی که قبلا به ایران سفر کرده اند و زنان بیشتر از سایر گردشگران از ارتباطات دهان به دهان استفاده کرده اند. در نهایت نیز برخی پیشنهادهای کاربردی برای بازاریابان گردشگری و متخصصان این صنعت جهت جذب بیشتر گردشگران ارائه شده است.