سید صلاح الدین نقشبندی

هدف کلی پژوهش حاضر ارتباط حمایت سازمانی ادراک شده با عملکرد سازمانی از طریق نقش میانجی آوای سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان بود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش 420 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان تهران بودند، لذا طبق جدول مورگان تعداد نمونه آماری برابر 200 نفر انتخاب شد. که به صورت روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (1986)، آوای سازمانی هامس کاتارین (2012) و عملکرد سازمانی داگلاس، ووری و هارکر (2000) اندازه گیری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط گروهی از استادان صاحب نظر دانشگاه بررسی و تایید شد و در یک مطاالعه راهنما و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مقدار پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 793/0، 812/0 و 812/0 محاسبه گردید. ارزیابی داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی اتا و آزمون اسپیرمن و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. لازم به ذکر است در این پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 22 و نرم افزارAmos استفاده گردید. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که بین حمایت سازمانی ادراک شده و آوای سازمانی با عملکرد سازمانی در جامعه مورد بررسی ارتباط وجود دارد. همچنین نتایج آزمون مدل معادلات ساختاری بیانگر آن بود که بین حمایت سازمانی ادراک شده و عملکرد سازمانی با در نظر گرفتن نقش میانجی آوای سازمانی کارکنان اداره ورزش و جوانان استان تهران از برازش مناسبی برخودار است.

هدف کلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی فاکتورهای تاثیر گذار بر توسعه گردشگری ورزشی در ایران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش شناسی ترکیبی (کیفی- کمی) می باشد که ابتدا روش کیفی و سپس روش کمی به اجرا گذاشته شد. جامعه آماری این پژوهش در مرحله کیفی، شامل 15 نفر از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی بودند. جامعه آماری در مرحله کمی نیز 84 نفر از کارکنان، مدیران ورزشی و کارشناسان حوزه توریسم ورزشی و اساتید دانشگاه بودند که با توجه به کم بودن جامعه آماری از روش تمام شمار استفاده شد. در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی، داده ها جمع آوری شدند و بعد از کد گذاری، پرسشنامه محقق ساخته با 14 سوال تهیه گردید. بعد از انجام تایید روایی محتوایی، پرسشنامه بین نمونه ها پخش شد و از طریق ضریب آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه 89/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه، از نرم افزار NVivo10 بهره گرفته شد. در مرحله کمی جهت تحلیل داده های آماری، از تی تک نمونه ای و برای رتبه بندی اهمیت هر یک از مولفه ها، ابعاد و شاخص های مورد بررسی از آزمون فریدمن استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزارهای SPSS، از سطح معنی داری (05/0≥P) بهره گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین فاکتورهای ایجاد سایت های اینترنتی و معرفی جاذبه های گردشگری کشور، تبلیغات در شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای، ایجاد و معرفی تورهای گردشگری و توسعه زیر ساخت ها بر توسعه گردشگری ورزشی تفاوت معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین، بین چهار مولفه تاثیر گذار بر توسعه گردشگری ورزشی در ایران تفاوت معناداری به چشم می خورد. فاکتور ایجاد سایت های اینترنتی و معرفی جاذبه های گردشگری کشور با میانگین 99/5 در رتبه اول و بهترین رتبه و فاکتور ایجاد و معرفی تورهای گردشگری با میانگین  05/3 در رتبه چهارم و کم ترین رتبه قرار دارند.

بیشتر ورزش ها به این دلیل جذاب اند که نمیتوان مسابقات آن ها را به طور کامل پیش بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم هایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد، میزان پیش بینی مسابقات سخت تر میشود و در نتیجه، آن لیگ جذاب تر خواهد شد. تعادل رقابتی به تعادل بین توانمندیهای ورزشی تیم ها اشاره دارد. هدف از این تحقیق عبارت است از: مقایسة تعادل رقابتی بین لیگ های برتر فوتبال ایران، انگلستان، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در فصل 2009- 2010 میلادی. داده های این تحقیق ثانویه اند و از جداول پایانی لیگ برتر کشورهای منتخب در فصل 2009- 2010 به دست آمده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز و C5ICB استفاده شد. هر چه مقدار این شاخص ها کمتر باشد؛ یعنی تعادل بیشتری در لیگ برقرار است و به عکس. نتایج تحقیق نشان داد بر اساس شاخص C5ICB لیگ ها به ترتیب از بیشترین تعادل به کمترین تعادل عبارتند از : لیگ برتر ایران (60/129)، بوندس لیگای آلمان (01/135)، لاشامپیونه فرانسه (138)، کالچو ایتالیا (140)، لیگ برتر انگلیس (148) و لالیگای اسپانیا (60/149)؛ بنابراین لیگ برتر ایران بیشترین و لالیگای اسپانیا کمترین تعادل را در بین لیگ های بررسیشده در این تحقیق داشتند. به نظر میرسد فوتبال در ایران به صورت متعادل تری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است.

امروزه دلیل جذابیت بیشتر ورزش ها این است که نمیتوان نتایج مسابقات آنها را به طور کامل پیش بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم هایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد. پیش بینی مسابقات سخت تر میشود و در نتیجه آن لیگ جذاب تر خواهد شد. هدف از این تحقیق، بررسی تعادل رقابتی لیگ برتر فوتبال ایران از سال 134 تا 1389 است. داده های این تحقیق ثانویه بوده و از جداول پایانی سال های مربوط به دست آمده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص نسبت تمرکز (C5) و شاخص تعادل رقابتی C5 (C5ICB) استفاده شد. هرچه مقدار این شاخص ها کمتر باشد، یعنی تعادل لیگ بیشتر است و برعکس. به منظور درک راحت تر یافته های نتایج تحقیق به صورت میانگین پنج ساله نشان داده شد و نتایج زیر به دست آمد. میانگین پنج سالة اول (1378 – 1374) 128، میانگین پنج سالة دوم (1383 – 1379) 131 و میانگین پنج سالة سوم (1389 – 1384) 60، 129. بنابراین لیگ برتر فوتبال ایران در سال های 1374 تا 1378 تعادل بیشتر و در سال های 1379 تا 1383 تعادل کمتری داشته است. به نظر میرسد فوتبال در ایران به صورت متعادل تری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج شده و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است