طیبه منصوری شاد

گسترش روزافزون استفاده از پیام رسان های تلفن همراه در بین زنان خانه دار و اهمیت بحث تأثیر آن بر رفتار، تحقیق درباره آن را ضروری کرده است. هدف پژوهش حاضر، تأثیر پیام رسان های تلفن همراه هوشمند بر ویژگی های شخصیتی زنان خانه دار بود. نمونه پژوهش شامل ۳۸۴ نفر که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای جند مرحله ای از میان زنان خانه دار مناطق شهر تهران انتخاب شدند. این پژوهش با روش پیمایش میدانی انجام شد و به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی میزان استفاده از پیام رسان های تلفن همراه نزد زنان خانه دار و پرسشنامه شخصیت scl90 استفاده شد. نمونه آماری به دو گروه (استفاده کنندگان زیاد و استفاده کنندگان کم) تقسیم شدند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها در دو حیطه تحلیل های توصیفی و استنباطی با تأکید بر مفروضات مدل آماری T در دو گروه مستقل، اقدام به تجزیه وتحلیل داده ها شد. عمده ترین نتایج عبارت بودند از: بین میانگین دو گروه در بعد شکایت های جسمانی، وسواس-اجبار، حساسیت در روابط بین فردی، اضطراب، افکار پارانوییدی، روان پریشی، پرخاشگری و افسردگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p)، اما بین میانگین دو گروه در بعد ترس مرضی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). با توجه به نتایج به دست آمده در حوزه معناداری اختلالات شخصیتی در بین دو گروه کاربران زنان خانه دار، پیشنهاد می شود تا تمهیدات لازم جهت مدیریت استفاده ازپیام رسان های تلفن همراه در بین زنان خانه دار فراهم شود؛ زیرا با توجه به موقعیت آن ها در مدیریت خانواده، در صورت آسیب این قشر، بنیان خانواده نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

با عمومی شدن دسترسی تلفن همراه هوشمند و افزایش تصاعدی ضریب نفوذ اینترنت در ایران و در کنار آن افزایش نرم افزارهای اجتماعی تلفن همراه و کاربرد های ارتباطی آن، کاربران از جمله بانوان خانه دار توجه ویژه ای به آن ابراز نمودند. از آنجا که زنان نیمی از پیکره جامعه اند و نقش مهمی در توسعه جوامع ایفا می کنند، لازم شد پژوهشی با هدف بررسی میزان و نحوه استفاده از این ابزار ارتباطی نزد زنان خانه دار صورت گیرد و عواملی همچون مدت زمان استفاده، کاربردهای مورد نظر و تعداد شبکه های ارتباطی تلفن همراه که خانم های خانه دار در آن حضور دارند، مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش زنان ساکن مناطق شهر تهران می باشند که به روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. گروه نمونه در این پژوهش براساس جدول کرسی و مورگان ٣٨٤ نفر از زنان خانه دار است. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخته پس از روایی و پایایی بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد، ٥/٢٥ درصد زنان خانه دار با اینکه کاربر پیام رسان های تلفن همراه می باشند، آشنایی کمی با این ابزارارتباطی دارند. همچنین نتایج حاکی از آن است که بین متغیرهای تنوع پیام رسان ها، اطلاع رسانی و ارتباط با دیگران و میزان استفاده از پیام رسان های تلفن همراه رابطه وجود دارد. زنان با ایفای نقش مادری و همسری، نقش محوری در تحکیم خانواده و تربیت نسل آینده دارند و بیشترین تأثیر را بر سلامت و بهداشت خانواده ایفا می کنند. پس لازم و ضروری است که اطلاع رسانی و فرهنگ سازی مناسب در این زمینه صورت گیرد. تا استفاده از این ابزار ارتباطی که همچنان رو به گسترش است، صرفا جهت بالا رفتن آگاهی آنان و کارهای روزمره مفیدشان باشد