نقد و تحلیل اطناب در جهانگشای جوینی با تکیه بر جملات و عبارات عربی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تتبع در متون کهن، برای علاقه مندان امروزی در کنار جذابیت دارای برخی مضایقی است که طی آن جز با امعان نظر و تأمل مقدور نیست؛ حال اگر این متون به زیور تصنع و تکلف نیز مزین باشند، دشواری کار را دو چندان می کند. از جمله کتبی که به خاطر ابعاد تاریخی، ادبی و فرهنگی، توجه علاقه مندان را به خود جلب کرده و باعث تألیف آثار ذی قیمتی شده، کتاب تاریخ جهانگشای عطاملک جوینی است. این کتاب منصه ظهور مصادیق علوم مختلف ادبی، از جمله مباحث علم معانی و بالاخص اطناب است. بسامد اطناب و انواع آن در این کتاب تا حدی است که ذهن هر علاقه مندی را برای جست وجوی همه جانبه آن به خود جلب می کند. این پژوهش با بهره گیری از روش استقرایی، مبتنی بر تحلیل و با بازبینی چندین باره هر سه جلد تاریخ جهانگشا، در پی آن است تا با اولویت قرار دادن جملات و عبارات عربی به بررسی شگردهای مختلف اطناب و نقد و تحلیل انواع آن بپردازد. حاصل پژوهش نشان می دهد که با توجه به حجم و نوع اثر- و با قید احتیاط-، اطناب در این کتاب بیشترین بسامد را در متون منثور زبان و ادبیّات فارسی دارد؛ همچنین بسامد حروف ربط همپایه ساز و به تبع آن جملات هم پایه در این کتاب، از دیگر نتایج قابل تأمل و جذاب این جستار است.Criticism and analysis of periphrasis in Jovini's Tārikh- ‘i-Jahāngushā based on Arabic sentences and expressions
Researching ancient texts - in addition to being fascinating - has difficulties for today's enthusiasts which is not possible except with acumen and contemplation. If these texts are also adorned with artifact and pompous prose, it doubles the importance of the work. One of the books that, due to its historical, literary and cultural dimensions, has attracted the attention of those interested and caused writing of valuable works, is Attamalek Jovini's Tārikh- ‘i-Jahāngushā. This book is the cause of emergence of various literary sciences, including the topics of the science of semantics and especially periphrasis. The frequency of periphrasis and its types in this book is to the extent that it attracts every interested person to search for it comprehensively. This research, by using the inductive method based on analysis and by reviewing several times all three volumes of Tārikh- ‘i-Jahāngushā, seeks - by giving preference to Arabic sentences and phrases - to examine the different methods of periphrasis and to criticize and analyze their types. The result of the research shows that according to the volume and type of the work - and with caution - periphrasis in this book has the highest frequency in prose texts of Persian language and literature. Also, the frequency of co-ordinate conjunctions and co-ordinate sentences in this book, is one of the other results that can be considered the attractiveness of this research.
تبلیغات
