سنجش اثرات فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی شهرهای ساحلی با تأکید بر معیارهای اکولوژیکی (مطالعه موردی: شهر نور) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
توجه به معیارهای تاب آوری کالبدی در ارزیابی اثرات توسعه شهری می تواند علاوه بر حل مشکلات توزیع نامتناسب فضا،مسکن و خدمات،در سازمان دهی مناسب فضای شهری مؤثر باشد و از تغییر وسیع کاربری های مولد و تهدید محیط زیست ساحلی این شهرها جلوگیری نماید.این پژوهش،به بررسی اثرات فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی شهر ساحلی نور با تأکید بر معیارهای اکولوژیکی پرداخته است.روش مطالعه حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و میدانی است.جامعه آماری در این پژوهش شامل کارشناسان دستگاه های اجرایی و شهروندان شهر نور بوده که حجم نمونه از میان آن ها به تعداد 109 نفر شهروند براساس فرمول کوکران و 32 کارشناس تعیین گردیده است.روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و پیمایشی و روش تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای،آزمون فیشر،ضریب کرامر ومدل سازی ساختاری) در قالب نرم افزار SPSS - pls انجام شد.نتایج پژوهش حاکی از آن است درروند توسعه شهری نور تأثیر فشار توسعه بر مؤلفه های اکولوژیکی، بیشترین اثرگذاری بر کیفیت خاک و تغییر چشم انداز طبیعی بوده است.در خصوص میزان آگاهی و عملکرد مدیریت شهری در کاهش تأثیر فشار توسعه بر تاب آوری کالبدی،بیشترین عملکرد در حوزه توسعه دسترسی عمومی به ساحل و ایجاد فرم مطلوب شهری از طریق رشد هوشمند و توسعه میان افزای شهری بوده است.بر اساس نظرات کارشناسان بیشترین عملکرد مدیریت شهری در حوزه توسعه دسترسی عمومی به ساحل وکمترین عملکرد آن ها در حوزه جلوگیری از تغییر و تخریب اراضی حاصلخیز است.بر اساس مدل سازی ساختاری،با توجه به معیارهای اکولوژیکی،فشار توسعه تا حد زیادی بر کاهش تاب آوری کالبدی شهر ساحلی نور تأثیر داشته است.Measuring the effects of development pressure on the physical resilience of coastal cities with emphasis on ecological criteria (case example: Noor city)
Paying attention to the criteria of physical resilience in evaluating the effects of urban development can, in addition to solving the problems of disproportionate distribution of space, housing and services, be effective in the proper organization of the urban space and prevent the extensive change of productive uses and threats to the coastal environment of these cities. This research has investigated the effects of development pressure on the physical resilience of the coastal city of Noor with an emphasis on ecological criteria. The method of the present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical and field in nature. The statistical population in this research includes experts from executive bodies and citizens of Noor city, and the sample size among them is 109 citizens based on Cochran's formula and 32 experts. The method of collecting library and survey information and the method of data analysis was carried out using descriptive statistics and inferential statistics (one-sample t-test, Fisher test, Cramer coefficient and structural modeling) in the form of SPSS-PLS software and SOAR model. The results of the research indicate that in the process of urban development of Noor, the impact of development pressure on ecological components has been the greatest impact on soil quality and natural landscape change. Regarding the level of awareness and performance of urban management in reducing the impact of development pressure on physical resilience, the highest performance has been in the field of developing public access to the beach and creating a desirable urban form through smart growth and intermediate urban development. According to the opinions of experts, the highest performance of urban management is in the field of development of public access to the beach and their lowest performance is in the field of preventing the change and destruction of fertile lands. Based on structural modeling, according to ecological criteria, the pressure of development has greatly affected the physical resilience of Noor coastal city.
تبلیغات
